Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Κάτι δεν πάει καλά με την διαχείριση των μέτρων κατά του κορωνοϊού. Και αυτό όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη την ΕΕ. Πριν από λίγες ημέρες στην Ολλανδία, την Γαλλία, την Γερμανία αλλά ειδικά στην χώρα μας που τα σκληρά αστυνομικά μέτρα κάνουν την εμφάνισή τους με πρόσχημα τον κορωνοϊό, έλαβαν χώρα επεισόδια και συγκρούσεις όχι τόσο από τους οπαδούς της συνωμοσιολογίας που ξεπερνούν κάθε όριο λόγω των γνωστών ακροδεξιών πρακτικών, αλλά ανάμεσα σε απλούς πολίτες και την αστυνομία, καθώς πέραν των μέτρων εφαρμόζονται και κατασταλτικές πρακτικές.

Στην χώρα μας οι σκηνές ντροπής από την αστυνομοκρατία στην Νέα Σμύρνη που εκθέτουν για πολλοστή φορά τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, δείχνουν ότι η κρατική καταστολή πάει μαζί με τα μέτρα κατά της COVID-19. H μαζική καταδίκη της αστυνομικής βίας από τους πολίτες γιατί προς τους πολίτες απευθύνεται αυτή η βία λέγοντάς τους πως αν δεν συμμορφώνονται θα υφίστανται σκληρά πρόστιμα μέχρι και ξυλοδαρμούς δείχνει πως ο κόσμος δεν ανέχεται την παντός είδους προκλητική αστυνομική αυθαιρεσία, από το πώς διασταυρώνονται τα στοιχεία του καθενός όταν του ζητείται ο λόγος μετακίνησης μέχρι το ποια τακτική επιλέγεται απέναντι σε κάθε διαμαρτυρία, είτε αυτή γίνεται από αντιεξουσιαστές, είτε από απλούς κατοίκους και οικογενειάρχες, είτε ακόμη και από δικηγόρους.

Η πρόσφατη φωτό με τον αστυνομικό να υβρίζει την μητέρα δικηγόρου δείχνει το επίπεδο πολλών Οργάνων της Τάξης, που παροτρυνόμενοι από την πολιτική του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη με γνώριμα από παλιά ρητά του τύπου «εσείς είστε το κράτος», αυθαδιάζουν επιεικώς και επιδεικνύουν όχι μόνο την αμορφωσιά αλλά και την παντελή έλλειψη στοιχειώδους επαγγελματικής εκπαίδευσης, που τάχα θα δικαίωνε ένα ευνομούμενο κράτος. Μιλάμε για άκρως προκλητική και ατιμώρητη συμπεριφορά και οι ειδήσεις περί ΕΔΕ μόνο γέλωτα προκαλούν.

Αλήθεια, πού πάνε όλα αυτά τα περίφημα άρθρα του Συντάγματος που μιλούν για προστασία από την αστυνομική αυθαιρεσία; Σε ποια των υποδημάτων τους γράφουν πολλοί αστυνομικοί τις παρατηρήσεις πολιτών πως δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους; Και σε τελευταία ανάλυση, από πού και ως πού ο αστυνομικός είναι υπεράνω των νόμων;

Σε κάθε δημοκρατία -ακόμη και στην κοινοβουλευτική- υπάρχουν κανόνες και νόμοι που πρέπει να τηρούνται. Οι δε εκάστοτε «Τσάροι» της αστυνομικής καταστολής ας μην αναθαρρούν- γιατί είναι γνωστό ότι στο τέλος χάνουν την θέση τους μετά την γενική κατακραυγή. Και αυτή την στιγμή στην Ελλάδα υπάρχει κατακραυγή κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας και δη σε μεγάλη έκταση, από τα πρόστιμα που κόβονται αφειδώς και την ανάρμοστη συμπεριφορά αστυνομικών κατά οικογενειών που βγαίνουν να πάρουν τον αέρα τους, μέχρι την διάλυση των όποιων συγκεντρώσεων.

Με την καταστολή δεν καταπολεμάται κανένας ιός και αυτό ας το γνωρίζουν καλά οι κυβερνώντες, προβαίνοντας άμεσα αφενός σε διαθεσιμότητα των εν λόγω αστυνομικών οργάνων που αυθαιρετούν και σε άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος εκείνων που χρησιμοποιούν βία όποτε τους καπνίσει. Αν αυτό δεν γίνει, αν επιτέλους κάποιοι αστυνομικοί δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά για τα όποια παραπτώματα, τότε απλά δεν θα μιλάμε για ευρωπαϊκή χώρα αλλά για τριτοκοσμική. Να σημειωθεί εδώ ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει καταδικάσει επανειλημμένως την Ελλάδα για υπέρμετρη αστυνομική βία. Ο Συνήγορος του Πολίτη επίσης, σε Ειδική Έκθεσή του (2019) αναλύει τις πλημμέλειες των πειθαρχικών ερευνών για τα περιστατικά αυθαιρεσίας που εξέτασε το 2019 για τα σώματα ασφαλείας. Παρατηρώντας ότι οι καταγγελίες για προσβολή της σωματικής ακεραιότητας ή υγείας κατά τη σύλληψη, την κράτηση και τις κάθε είδους αστυνομικές επιχειρήσεις αποτελούν πάνω από το ήμισυ του συνόλου των καταγγελιών, ο Συνήγορος τόνισε ότι η αμερόληπτη και διεξοδική πειθαρχική διερεύνηση των καταγγελιών αποτελεί στοιχειώδη αλλά και αδιαπραγμάτευτη απαίτηση για το κράτος δικαίου.

Βλέπουμε πάντως, ότι η διαχείριση της πανδημίας και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με ιστορία στην διεκδίκηση των ατομικών ελευθεριών κάτι που στην Ελλάδα δεν έχει συμβεί- δεν γίνεται με ορθό τρόπο και μάλιστα διαπιστώνει κανείς σημάδια πανικού. Ο κορωνοϊός είναι βέβαια υπαρκτός, πολλές κυβερνήσεις, όμως, δεν χρησιμοποιούν μόνο προληπτικά μέτρα αλλά καταστολή ακόμη και χρήση του στρατού, όπως κάνει τώρα η Αυστρία στην προσπάθειά της να ελέγξει την κατάσταση, με πιστοποιητικά αρνητικών τεστ και αυστηρούς ελέγχους σε όλους τους κατοίκους, ακόμη και με την συνδρομή του στρατού.  

Με αυτό τον τρόπο, το μόνο που επιτυγχάνεται, είναι να εξοργίζονται οι πολίτες και κανείς δεν ξέρει αν ο κορωνοϊός θα σταθεί αφορμή για κάποιου είδους μαζική ανυπακοή. Το θέμα είναι ότι λόγω και των μεταλλάξεων, η κατάσταση έχει γίνει πολύ δύσκολη.

Λύση, όμως, ποτέ δεν ήταν ούτε είναι τα κατασταλτικά μέτρα, αυτό που κάποτε φοβούνταν συγγραφείς, οι οποίοι είχαν προβλέψει την κατάσταση και προειδοποιούσαν ακόμη και για μελλοντικό «οικολογικό φασισμό» προκειμένου, για παράδειγμα, να αποκατασταθεί η ζημιά στο περιβάλλον που τα ίδια τα κράτη έχουν προκαλέσει.

Μακριά λοιπόν, από τα σχέδια οι αστυνομικές κατασταλτικές μέθοδοι χάριν της διατήρησης της τάξης και ασφάλειας. Μακριά γιατί στο τέλος χαμένα θα είναι τα ίδια τα κράτη, που θα έχουν αποτύχει παταγωδώς να αντιμετωπίσουν μία λίαν επικίνδυνη ασθένεια.

Και ειδικά στην Ελλάδα, μετά τα όσα τράβηξαν οι πολίτες με τα αλλεπάλληλα μνημόνια και την γενικευμένη φτώχεια, καμία κρατική καταστολή δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή.