Τό τελειότερο δημιούργημα το Θεο εναι νθρωπος, ποος πλάστηκε γιά νά ζε αώνια. γωισμός δήγησε τόν νθρωπο στήν πτώση καί πτώση φερε ς συνέπεια τίς σθένειες καί τόν θάνατο.

Δημιουργός μας, γιά νά παλύνει τόν πόνο τν νθρώπων πό τίς σθένειες, μς χάρισε τήν ατρική πιστήμη καί τά φάρμακα. Στήν Παλαιά Διαθήκη Προφήτης σαΐας μέ τήν βοήθεια τς τότε ατρικς, θεράπευσε τόν ζεκία.

γιος Νεκτάριος πίσης, λίγο πρίν πό τόν θάνατό του, μή ντέχοντας τούς πόνους τς σθενείας του, ζήτησε ατρική φροντίδα στό ρεταίειο Νοσοκομεο, που καί κοιμήθη.

ερά Σύνοδος τς κκλησίας τς λλάδος, γνωρίζοντας πώς μβολιασμός ποτελε μέγιστη πράξη εθύνης πέναντι στόν συνάνθρωπο, συνιστ σέ λους, σέ συνεννόηση μέ τόν ατρό τους, νά ξιοποιήσουν τό δρο ατό πού μς χάρισε Θεός, προκειμένου νά προστατεύσουμε τούς αυτούς μας, λλά καί κάθε νθρωπο «πέρ ο Χριστός πέθανε» (Ρωμ. 14, 15).

Καί θέλει αθεντικς νά διαβεβαιώσει πώς ατό τό μβόλιο δέν ρχεται σέ καμία ντίθεση μέ τήν γιογραφική, Πατερική καί Κανονική διδασκαλία τς γίας μας κκλησίας.

φόβος γιά τιδήποτε εναι πρωτόγνωρο συχνά δημιουργε ντιδράσεις καχυποψία μέ ποτέλεσμα, πολλές φορές, νά κούγονται φωνές, πού προκαλον σύγχυση καί διαχωρισμό. Ατό μως ρχεται σέ ντίθεση μέ τό ατημα το Κυρίου μας, κατά τήν ρχιερατική Του Προσευχή, «να πάντες ν σι» (ω. 17, 21).

Στήν δύσκολη ατή συγκυρία χρειάζεται πίστη, σύνεση, ταπείνωση, ψηλό ασθημα εθύνης, λληλεγγύη, γάπη πρός τόν Θεό καί πρός τόν πλησίον διότι άν ατά κλείψουν, φόβος κυριεύει τίς καρδιές τν νθρώπων καί κατά τόν Προφήτη Δαβίδ «κε δειλίασαν φόβ, ο οκ ν φόβος» (Ψαλμ. 13, 5).

Τέκνα ν Κυρί γαπητά,

Σς καλομε νά κοτε τήν φωνή τς πιστήμης καί τν εδικν, ο ποοι πάντοτε μέ ψηλό ασθημα εθύνης νημερώνουν τούς πολίτες, προτείνοντας νδεδειγμένες λύσεις προσαρμοσμένες στήν ντιμετώπιση τν δυσχερειν, πού κάθε φορά προκύπτουν.

Πολλές φορές, στά μέσα κοινωνικς δικτυώσεως προβάλλονται βασάνιστα πόψεις, ο ποες στερονται πιστημονικότητος, λλά καί κκλησιαστικο πνεύματος.

Γι' ατό φιστομε τήν προσοχή, πενθυμίζοντας τά λόγια το Εαγγελιστο τς γάπης γίου ωάννου το Θεολόγου «μή παντί πνεύματι πιστεύετε, λλά δοκιμάζετε τά πνεύματα ε κ το Θεο στιν» (ω. Α΄, 4, 1).

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»