Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Προειδοποιούν οι λοιμωξιολόγοι για επικείμενη αύξηση των κρουσμάτων, για ενδεχόμενο νέου lockdown αν η κατάσταση ξεφύγει και πάλι από τον έλεγχο και η απάντηση πολλών πολιτών είναι να μην φορούν την προστατευτική μάσκα και να εναγκαλίζονται με το επιχείρημα του εμβολιασμού.

Πρόκειται απλά για μία ακόμη παρανόηση που αναμένεται να κοστίσει πολύ και να οδηγήσει σε νέα μέτρα, που εκ νέου θα προβληματίσουν για το μέλλον της χώρας, αφού σύμφωνα με τα κυβερνητικά στελέχη, δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα για να αποζημιωθούν οι επαγγελματίες και υπάλληλοι σε διάφορους τομείς.

Το καλοκαίρι που οδεύει προς το τέλος του, πέραν του ότι άφησε μια πικρή γεύση λόγω των παρατεταμένων πυρκαγιών, έδειξε ότι η χαλάρωση και δη λόγω του εμβολιασμού μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, με τις προβλέψεις να μιλάν ακόμη και για 5 χιλ. κρούσματα ημερησίως μέσα στον Σεπτέμβρη.

Πρέπει λοιπόν, να πρυτανεύσει η λογική πέραν των όποιων αντιπαραθέσεων μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων, γιατί υπάρχει ακόμη δρόμος να διανύσουμε μέχρι την επίτευξη της ανοσίας της αγέλης. Πέραν της λογικής, όμως, πρέπει να δούμε και την πραγματικότητα ως έχει. Εκτός και αν ονειροβατούμε περί σύντομης επιστροφής στην κανονικότητα.    

Η επιστροφή αυτή θα είναι σταδιακή και μακρινή, αφού κατά τα φαινόμενα και οι μεταλλάξεις ποικίλουν και πολύ μεγάλος αριθμός πολιτών αρνείται να εμβολιαστεί και μάλιστα δεν τηρεί καν τα στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας.

Τα προληπτικά αυτά μέτρα δεν αίρονται με τους εμβολιασμούς, καθώς έχει αποδειχθεί ότι και οι εμβολιασμένοι νοσούν και σε κάποιες των περιπτώσεων μάλιστα βαριά. Από την άλλη πλευρά, οι ανεμβολίαστοι μπορεί να φοβούνται και δικαιολογημένα για το εμβόλιο, όμως θα έπρεπε πρώτα απ' όλα να θυμηθούν πως αντιμετωπίστηκαν στο παρελθόν και άλλες θανατηφόρες πανδημίες με τον εμβολιασμό, με κάποιους να μιλάν και τότε για την επιστήμη του σατανά.

Περιττές θα έλεγα οι όποιες θεωρίες για «πειραματικά εμβόλια» και πολύ περισσότερο για «δηλητήρια» που στοχεύουν τάχα να εξολοθρεύσουν την ανθρωπότητα και να συρρικνώσουν τον παγκόσμιο πληθυσμό. Αλήθεια, αναρωτιέμαι, προς τι να γινόταν αυτό; Μήπως για να ελέγχονται καλύτερα οι πολίτες; Αστεία πράγματα. Υπάρχουν άλλοι τρόποι για να γίνει αυτό.

Το πιο θλιβερό, όμως, απ' όλα, είναι ότι ακόμη και σήμερα αυτές οι θεωρίες καλά κρατούν. Και καλά να πιστεύουν κάποιοι στην θεϊκή τιμωρία ή στην αποκάλυψη πάσης φύσεως, όλοι οι υπόλοιποι τι φταίνε που θέλουν να ζήσουν όσο μπορούν, εμπιστευόμενοι έστω και με δυσκολία την επιστήμη;

Περίεργο, λοιπόν και αυτό το καλοκαίρι, καθώς αυτό που επικρατεί, είναι η άνευ όρων και προσοχής επιστροφή στην κανονικότητα. Περίεργο γιατί υπό την σκιά της πανδημίας ακούγονται και λέγονται πολλά, που κάποτε παρά το γεγονός ότι υπήρχε σαφώς μεγαλύτερη Παιδεία και μόρφωση αλλά λιγότερη πληροφόρηση, δεν θα διατυπώνονταν τέτοιου είδους απορίες και ενστάσεις. Και μιλώ για εποχές όπου η αμφισβήτηση και η επαναστατικότητα βρίσκονταν στο ζενίθ.

Αλλά τι λέω τώρα, ξέχασα, αυτό που προέχει τώρα είναι οι τυπικοί εναγκαλισμοί και χαιρετισμοί επειδή έτσι είθισται όταν συναντιόμαστε. Τα μέτρα, λένε, ανήκουν στο παρελθόν και όσοι έκαναν το εμβόλιο, βοηθούν στο να μην το κάνουν κάποιοι άλλοι. Με την διαφορά ότι δεν είναι παλληκάρι ούτε επαναστατημένος ο ανεμβολίαστος. Και πολύ περισσότερο αντιδραστικός με την πραγματική έννοια του όρου.

Παραπλανημένος είναι, όπως και όλοι αυτοί που θεωρούν ότι με το εμβόλιο είναι απόλυτα ασφαλείς. Σε τελική ανάλυση, κοντός ψαλμός αλληλούια, καθώς τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται και οι ΜΕΘ γεμίζουν ασφυκτικά, την ίδια στιγμή που, όπως λέγεται, όλοι οι ανεμβολίαστοι θα κολλήσουν με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Και οι εμβολιασμένοι, όμως, τίθενται προ των ευθυνών τους, αλλά πάνω απ' όλα δοκιμάζεται η αξιοπιστία τους, αν δηλαδή έχουν καταλάβει τι κάνουν την στιγμή που εμβολιάζονται για να περιορίσουν και όχι να εξαλείψουν τον κίνδυνο. Για όλα τα υπόλοιπα, τον λόγο έχει η επιστήμη, που σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ελέγχεται με κάθε τρόπο, ώστε να μην είναι ασύδοτη.