*Το δημοτικό στάδιο της πόλης μας, χρησιμοποιείται ως γνωστόν από διάφορους αθλητικούς συλλόγους, για την άθληση των παιδιών που αποτελούν μέλη τους, καθώς και από απλούς πολίτες που επιλέγουν τον ασφαλή αυτόν χώρο για την προπόνησή τους.

Όμως, τώρα που ξεκινά η χειμερινή περίοδος και το σκοτάδι πέφτει πολύ πιο νωρίς, το λογικό θα ήταν να υπήρχε άπλετο φως για τις ανάγκες του χώρου, αλλά και για την ασφάλεια των αθλουμένων. Αντ' αυτού, τα φώτα του γηπέδου ανάβουν για μισή περίπου ώρα και στις 7.30 σβήνουν, ενώ δεκάδες βρίσκονται εντός του αθλητικού χώρου, σχεδόν μέχρι τις 9 το βράδυ. Τα μόνα που παραμένουν αναμμένα είναι δυο στύλοι, απλά τσιμπλοφάναρα που δεν εξυπηρετούν παρά μόνο τις κουκουβάγιες.

Και είναι απορίας άξιο, πώς γίνεται να μην αντιδρούν τα σωματεία, ή κι αν καταβάλουν προσπάθειες  να μην εισακούονται; Μήπως δεν πιέζουν αρκετά;

Οι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους και τα στρέφουν στον αθλητισμό για να τα αποτρέψουν από άλλα «ενδιαφέροντα» επικίνδυνα και εθιστικά. Πληρώνουν γι' αυτό και έχουν την λογική απαίτηση να παρέχονται τα άκρως απαραίτητα  στα παιδιά.

Επίσης είναι και θέμα ασφάλειας. Ποιος ελέγχει και ποιος ξέρει ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει μέσα στο ημίφως. Οι υπεύθυνοι τόσο των συλλόγων όσο και του γηπέδου- αθλητικών χώρων θα πρέπει να μεριμνήσουν , γιατί η δυσφορία των γονιών είναι μεγάλη και η επόμενη κίνηση αν δεν διευθετηθεί το θέμα, είναι η απομάκρυνση των παιδιών από τους συλλόγους, με διακοπή του προγράμματος άθλησης.

Είναι ευθύνη της πολιτείας αν μη τι άλλο- αφού δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα περισσότερο για να απομακρύνει την νεολαία από τα τάμπλετ και τις οθόνες των υπολογιστών της, να προσφέρει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες στους χώρους άθλησης , για να παραμείνει προσηλωμένη στο ευ αγωνίζεσθαι, με μυαλό καθαρό, οργανωμένο και υγειές.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»