Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Θα πρέπει να δει η κυβέρνηση επειγόντως τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος από την έναρξη της πανδημίας και την έκρηξη του πολέμου στην Ουκρανία μετά την ρωσική εισβολή. Και λέω θα πρέπει να επανεξετάσει τα δεδομένα, διότι με τα μέχρι ως τώρα δεδομένα δεν φαίνεται να έχει πολυκαταλάβει τι έχει συμβεί στην αγορά, που στην κυριολεξία έχει καθίσει από τις ανατιμήσεις και την ακρίβεια.

Οι τεράστιες αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος και των καυσίμων που έχουν κάνει την μέση ελληνική οικογένεια να ασθμαίνει από ένα δυσανάλογο βάρος, η κάθετη αύξηση των τιμών των τροφίμων και πολλών άλλων προϊόντων μαζί με την παρατεταμένη ανεργία και υποαπασχόληση έρχονται να εναποθέσουν στον κοινωνικο-οικονομικό ιστό ένα τεράστιο βάρος που δεν μπορεί ασφαλώς να σηκώσει ο μέσος πολίτης που ψάχνει εναγωνίως να καλύψει τα οικονομικά κενά.

Ο πρωθυπουργός σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι τα τελευταία δύσκολα κύματα της πανδημίας ενώνονται τώρα με αυτά της ρωσικής εισβολής, διαμορφώνοντας ένα πρωτόγνωρο κλίμα διεθνούς ανησυχίας απέναντι σε ένα απρόβλεπτο, σε ένα πολύ επιθετικό αύριο.

Υπόσχεται δε, ότι τα μέτρα κατά του εισαγόμενου πληθωρισμού αγγίζουν τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ και ότι η ενίσχυση του εισοδήματος των πιο αδύναμων θα γίνει με έκτακτο βοήθημα ύψους 200 ευρώ, το οποίο θα έχει δοθεί πριν από το Πάσχα, με την κάλυψη ενός σημαντικού μέρους των ανατιμήσεων στο ρεύμα, με την επιδότηση των καυσίμων και με ειδικές πρόνοιες για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, για τους αγρότες, για τις μεταφορές.

Και διερωτώμαι: είναι άραγε όλα αυτά επαρκή για να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες του πληττόμενου μέσου πολίτη; Θα μπορέσει κανείς με αυτού του είδους την ελάχιστη στήριξη να τα βγάλει πέρα όταν για παράδειγμα οι λογαριασμοί ρεύματος τετραπλασιάζονται ή πενταπλασιάζονται μετατρέποντας την ανατίμηση σε εφιάλτη και κάνοντας τα βοηθήματα να φαντάζουν επιεικώς μυθοπλασίες; Ασφαλώς και δεν φτάνει αυτή η πενιχρή στήριξη.

Μιλάμε για τεράστιες αυξήσεις που δεν αργοπόρησαν στο ελάχιστο να γίνουν. Αύξηση κόστους και μετακύλιση του βάρους στις χαμηλότερες εισοδηματικά τάξεις είναι ο χρυσός κανόνας της κερδοφορίας σε εποχές σοβαρών κρίσεων.

Και ναι, η οικονομική κρίση είναι τεράστια μετά την πανδημία και την Ουκρανία, είναι γεγονός. Αυτό, όμως, που δεν είναι κατανοητό κάθε φορά είναι πώς γίνεται και το βάρος της κρίσης, της οποιασδήποτε κρίσης, εξοντώνει συστηματικά αυτούς που είναι οικονομικά αδύνατοι και που διαχρονικά αποτελούν την μερίδα του λέοντος για την άντληση ψήφων λίγο πριν τις εκλογές.

Θέλω να πω με αυτό πως οι πολίτες αυτοί καθώς θα κληθούν και πάλι να ψηφίσουν θα έπρεπε κανονικά να τυγχάνουν κάποιου είδους προνομοιακής μεταχείρισης. Εντούτοις, ως δια μαγείας αφήνονται κάθε φορά στην τύχη τους.

Οι υποσχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για την στήριξη των πολιτών δεν είναι σε καμία περίπτωση αρκετές. Και αυτό γιατί και πολύ περισσότερα χρήματα θα μπορούσαν να δοθούν και οι ανατιμήσεις να προσεχθούν και η μέριμνα για τα φτωχά νοικοκυριά να είναι άμεση και αποτελεσματική.

Από το 2011 και μετά η χώρα βιώνει μία πρωτοφανή κρίση σε όλα τα επίπεδα. Οι κυβερνήσεις υπόσχονται κάθε φορά πως θα είναι κοντά στον πολίτη στις δύσκολες στιγμές. Πιστεύω πως ούτε και οι ίδιοι πλέον πιστεύουν αυτά που λένε, πως μάλλον ξεγελούν τους ίδιους τους εαυτούς τους.

Πολλά μέτρα θα μπορούσαν να είχαν ληφθεί από το 2015 με την κορύφωση της οικονομικής κρίσης και μετά. Εξάλλου το μέλλον της χώρας ήταν προδιαγεγραμμένο. Μια, όμως, τα πανηγύρια ότι βγήκαμε και πάλι στις αγορές, μια οι εξαλλοσύνες για την υπογραφή ενεργειακών συμφωνιών, αλλά και οι αλαλαγμοί για τα δάνεια που υποτιθέμενα εξοφλούνται, η χώρα μεταθέτει τα προβλήματά της στο μέλλον.

Δυστυχώς όμως, νέες κρίσεις βυθίζουν ολοένα και περισσότερο τον κοινωνικο-οικονομικό ιστό στην άβυσσο. Οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να ήταν προετοιμασμένες και αυτό θα ήταν το λιγότερο που θα μπορούσαν να κάνουν.

Ως αυτόματη αντίδραση εξαγγέλλονται εικονικά βοηθήματα που ουσιαστικά αποσκοπούν στην ανεύρεση της βελόνας στα άχυρα. Γιατί με αυτό ακριβώς μοιάζει η οικονομική στήριξη που υπόσχεται η τωρινή κυβέρνηση, όπως και οι λύσεις που προτείνει για τα χαμηλά στρώματα. Λύσεις φωτοβολίδες με νούμερα - στόχους που δεν πρόκειται να επιβεβαιωθούν, αλλά πάνω απ' όλα να επιτευχθούν.