Να λέμε του στραβού το δίκιο. Πάλι καλά που υπάρχει και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που καταδικάζει τις τουρκικές προκλήσεις, με τις διαρκείς απειλές και τους «τσαμπουκάδες» του Ταγίπ Ερντογάν και των εταίρων του, εναντίον της χώρας μας. Διότι, αν περιμέναμε από άλλους φορείς, είτε πρόκειται για κάποιες από τις κυβερνήσεις εταιρικών μας χωρών, είτε από την ηγεσία της συμμαχίας στην οποία ανήκουμε το ΝΑΤΟ- και για την οποία ξοδεύουμε, σε σχέση με το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν μας, το υψηλότερο ποσοστό από τις περισσότερες χώρες-μέλη του, αλλοίμονό μας. Θα μέναμε με το... «βρείτε τα» στο χέρι. Αυτό το «βρείτε τα» που προκλητικώς εκπορεύθηκε πριν από δυο εβδομάδες, από το Βερολίνο. Το οποίο, κάπου άλλαξε θέση μετά από την έντονη αντίδραση της Αθήνας. Και τώρα το εισπράττουμε από τον κορυφαίο εκπρόσωπο του ΝΑΤΟ, τον Γ.Γ. της συμμαχίας Γενς Στόλτενμπεργκ. Ο οποίος παραλλήλως δεν χάνει ευκαιρία να εκφράσει την «κατανόησή» του απέναντι στις «ανησυχίες της Τουρκίας» για την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ.

Λες και απειλήσαμε εμείς ποτέ την Τουρκία με οποιαδήποτε εδαφική διεκδίκηση, όπως κάνει εκείνη για τα νησιά του Αιγαίου. Οπότε έχουμε κάτι να «βρούμε» μεταξύ μας, κάνοντας αμοιβαίες παραχωρήσεις.

Είναι η αποθέωση του διπλωματικού κυνισμού. Διότι η προκλητικώς φιλοτουρκική στάση του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ εξηγείται λίαν ...ηθικώς από τον ίδιο: «Η Τουρκία είναι ένας σημαντικός σύμμαχος για το ΝΑΤΟ με δεδομένη τη στρατηγική θέση της, στη Μαύρη Θάλασσα μεταξύ της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής». Επανέλαβε δηλαδή με άλλα λόγια την απάντηση που είχε δώσει, στην δεκαετία του '70 στην Μελίνα Μερκούρη, ο τότε πανίσχυρος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, όταν η Μελίνα, ως αντιστασιακή προσωπικότητα, τον επισκέφθηκε να του διαμαρτυρηθεί για το ότι η αμερικανική εξωτερική πολιτική αδικεί την Ελλάδα και ευνοεί την Τουρκία, ιδίως στο κυπριακό.  

Τότε ο Κίσινγκερ πήρε την Μελίνα από το χέρι, την οδήγησε μπροστά σε ένα παγκόσμιο χάρτη και της είπε: «Αυτή η κουκίδα είναι η χώρα σας. Αυτή η κατά πολύ μεγαλύτερη έκταση είναι η Τουρκία. Αυτή η διαφορά μεγεθών, καθορίζει την πολιτική της χώρας μου απέναντι στις δυο χώρες. Δεν υπάρχουν συναισθηματισμοί και ηθικές. Υπάρχει μόνο μια καθοριστική τάξη μεγεθών».

Αν περιμένουμε να σωθούμε από αυτούς... σωθήκαμε!

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

   giorgismassavetas@gmail.com