Τι μάθαμε από όσα είπαν στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής οι «ειδικοί», δηλαδή ο νυν και οι πρώην διοικητές της ΕΥΠ, επί ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και η ειδική εισαγγελική λειτουργός που (υποτίθεται ότι) ελέγχει την νομιμότητα των παρακολουθήσεων; Τούτο το εφιαλτικό και άκρως «δημοκρατικό» και «συνταγματικό»: Όλοι είμαστε υπό παρακολούθηση, ακόμη και αν δεν μας βαρύνει τίποτε το έκνομο ή έστω επίμομφο. Αρκεί να βρεθούμε στην τροχιά μιας ...καραμπόλας.

Ας δούμε τι απάντησε, σε ερωτήσεις βουλευτών, ο επί ΣΥΡΙΖΑ διοικητής της υπηρεσίας Γιάννης Ρουμπάτης, για την παρακολούθηση, από την ΕΥΠ, επί των ημερών του, δύο των στελεχών του κόμματος αυτού. Του Στέργιου Πιτσιόρλα, ο οποίος όταν τον «κατέγραφαν» ήταν πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, ενώ αργότερα έγινε και υπουργός και του Σπύρου Σαγιά, ο οποίος είχε διατελέσει Γενικός Γραμματέας της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: «Η επισύνδεση δεν έγινε απευθείας στα τηλέφωνά τους αλλά εμμέσως. Στα τηλέφωνα προσώπων που ελέγχονταν για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης». Δηλαδή των περίφημων Καταριανών «επενδυτών» και των εδώ αντιπροσώπων τους, που επιχειρούσαν με πλάγια μέσα να βάλουν στο χέρι ένα τουριστικό φιλέτο στην Ζάκυνθο.

Με απλά λόγια, αρκεί να έχεις κάποιον γνωστό που είναι γνωστός με κάποιον άλλον, ο οποίος συνομιλεί με έναν τρίτο, όστις κρίνεται ότι είναι άξιος παρακολούθησης. Οπότε, από το ένα παρακολουθούμενο τηλέφωνο στο άλλο, βρίσκεσαι και εσύ υπό παρακολούθηση. Και η κυρία εισαγγελέας καθιστά «νόμιμη» την «επισύνδεση», με την υπογραφή της. Χωρίς καν να γνωρίζει ποιος είναι ο παρακολουθούμενος. Διότι δεν της παρέχουν «διευθύνσεις και ονόματα», αλλά μόνον τηλεφωνικούς αριθμούς.

Μέσα σε αυτό το κλίμα αντιλήψεων, είναι φυσικό αυτό που ακούσθηκε. Ότι δηλαδή «όλες οι επισυνδέσεις είναι νόμιμες». Πόσο μάλλον η επισύνδεση στο τηλέφωνο του Νίκου Ανδρουλάκη, αφού, όπως κατέθεσε η αρμόδια εισαγγελεύς της ΕΥΠ κ. Βασιλική Βλάχου η σχετική απόφαση είχε έξι υπογραφές. Αλλά όταν τα μέλη της επιτροπής ζήτησαν να απαντήσει στο «γιατί», εκείνη, όπως και όλοι όσοι εμπλέκονται στον ήκιστα καθαρό χειρισμό αυτής της υπόθεσης, κατέφυγε στην επίκληση του «απορρήτου».

Δεν πάει να λέει ο Καραμανλής ότι «η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου». Δεν πάνε να ωρύονται οι συνταγματολόγοι. Υπεράνω όλων «το συμφέρον της υπηρεσίας». Που βαπτίζεται «εθνικό».

Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

giorgismassavetas@gmail.com