Την  ίδια στιγμή που οι επαναπροωθήσεις έρχονται στο προσκήνιο για πολλοστή φορά στις χώρες της ΕΕ εντός του 2022 και αναμένεται να απασχολήσουν ως θέμα και το 2023, την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι σπεύδουν να εγκαταλείψουν τις περιοχές κρίσεων και πολέμων, μια μάλλον αντιφατική στάση χαρακτηρίζει την ΕΕ σε ότι αφορά την υποδοχή μεταναστών και προσφύγων και μάλιστα δείχνει να κυριαρχεί στην ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στη διαχείριση του μεταναστευτικού. 

Από την μια πλευρά χιλιάδες πρόσφυγες χαρακτηρίζονται «παράνομοι» και σχεδόν ανεπιθύμητοι και από την άλλη γίνονται συνεχείς συσκέψεις για την χρησιμότητα και αξιοποίηση των μεταναστών.

Κατά τη διάρκεια του 2022, το Δανικό Συμβούλιο Προσφύγων (DRC),  ιδιωτική ανθρωπιστική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1956, κατέγραψε από κοινού με οργανώσεις - εταίρους περιστατικά απώθησης που αφορούσαν 5.756 άτομα.

Συγκεκριμένα, στην έκθεση για την προστασία των δικαιωμάτων στα σύνορα Protecting Rights At Borders report - (PRAB) επιβεβαιώνεται  εκ νέου ένα μοτίβο συστηματικής χρήσης απωθήσεων στα σύνορα της ΕΕ.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση, επισημαίνεται ότι πολλοί δεν εμποδίστηκαν απλώς να διασχίσουν τα σύνορα, αλλά "καλωσορίστηκαν" στην ΕΕ με άρνηση πρόσβασης στις διαδικασίες ασύλου, αυθαίρετη σύλληψη ή κράτηση, σωματική κακοποίηση ή κακομεταχείριση, κλοπή ή καταστροφή περιουσίας.

Η πέμπτη έκθεση για την προστασία των δικαιωμάτων στα σύνορα (PRAB) επιβεβαιώνει εκ νέου το μοτίβο της συστηματικής χρήσης των απωθήσεων στα σύνορα της ΕΕ.

Τονίζεται επίσης, ότι υπήκοοι από το Αφγανιστάν, τη Συρία και το Πακιστάν ανέφεραν ότι είναι συχνότερα θύματα απωθήσεων και στο 12% των καταγεγραμμένων περιστατικών εμπλέκονται παιδιά.

Από τον Ιανουάριο - Νοέμβριο 2021, οι εταίροι της PRAB κατέγραψαν σχεδόν 12.000 περιστατικά απωθήσεων.

Τα στοιχεία λοιπόν, καταδεικνύουν μεγάλο πρόβλημα με τις επαναπροωθήσεις. Υπάρχει όμως, όπως προανέφερα, και η άλλη πλευρά. Και ως εκ τούτου, τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι υπάρχει μία μεγάλη αντίφαση στην διαχείριση του μεταναστευτικού.

Ας δούμε σε ποιες ενέργειες έχει προβεί και προβαίνει η Κομισιόν. Με τον τρόπο αυτό, μπορούμε να κάνουμε τη δέουσα σύγκριση. Και ίσως μετά από αυτό κάποιοι να μπορέσουν να εξάγουν τα αντίστοιχα συμπεράσματα, με δεδομένο ότι στο προσφυγικό και το μεταναστευτικό δεν πρέπει να υπάρχουν μετανάστες και πρόσφυγες πρώτης ή δεύτερης κατηγορίας ως προς την αξιολόγηση. Τουτέστιν δεν υπάρχουν κατ' ουσίαν «παράνομοι και νόμιμοι» μετανάστες και ο διαχωρισμός καθίσταται απαγορευτικός.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο Σχέδιο δράσης της Κομισιόν για την ενσωμάτωση και την ένταξη για την περίοδο 2021-2027, «το παρόν σχέδιο δράσης αποτελεί μέρος της ολοκληρωμένης αντιμετώπισης των προκλήσεων που συνδέονται με τη μετανάστευση, η οποία παρουσιάζεται στο νέο σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο.

Οι επιτυχημένες πολιτικές ένταξης αποτελούν επίσης ακρογωνιαίο λίθο ενός εύρυθμου συστήματος διαχείρισης του ασύλου και της μετανάστευσης. Στηρίζουν και συμπληρώνουν τις πολιτικές των κρατών μελών για το άσυλο και τη μετανάστευση, διασφαλίζοντας ότι όλοι όσοι έχουν δικαίωμα παραμονής στην ΕΕ μπορούν να συμμετέχουν πλήρως στις κοινωνίες μας».

Στις 17 Ιανουαρίου λοιπόν, η Κομισιόν δημοσίευσε νέα πρόσκληση υποβολής προτάσεων για επιχορηγήσεις δράσεων της ΕΕ ύψους 40 εκατ. ευρώ στο πλαίσιο του Ταμείου Ένταξης Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ). Η πρόσκληση θα παραμείνει ανοιχτή έως τις 16 Μαΐου 2023.

Οι κύριες δράσεις που μπορούν να χρηματοδοτηθούν περιλαμβάνουν προγράμματα χορηγίας από την κοινότητα υποδοχής, την προώθηση της ένταξης στην αγορά εργασίας και συμπληρωματικές οδούς που συνδέονται με την εργασία. Οι βασικοί δικαιούχοι των έργων είναι μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων ατόμων που χρήζουν προστασίας.

Η πρόεδρος της Κομισιόν Von der Leyen σε σχετική ομιλία της για την κατάσταση της Ένωσης το 2020 είχε τονίσει χαρακτηριστικά:

«Θα διασφαλίσουμε ότι οι άνθρωποι που έχουν δικαίωμα παραμονής ενσωματώνονται και αισθάνονται ευπρόσδεκτοι. Θέλουν να οικοδομήσουν το μέλλον τους, και έχουν δεξιότητες, ενέργεια και ταλέντα».

Στο σχέδιο δράσης της Κομισιόν για την ενσωμάτωση και την ένταξη μεταναστών και προσφύγων για την περίοδο 2021-2027 που δημοσιεύθηκε περί τα τέλη του 2020, γινόταν σαφές μεταξύ άλλων ότι  οι μετανάστες και οι πολίτες της ΕΕ που προέρχονται από οικογένειες μεταναστών διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία.

«Η κρίση λόγω της νόσου COVID-19 έχει αναδείξει τη συμβολή τους ακόμη περισσότερο. Πολλοί βοήθησαν στην αντιμετώπιση της κρίσης ως εργαζόμενοι στην παροχή βασικών υπηρεσιών, γιατροί και νοσηλευτές. Παράλληλα, συγκαταλέγονται σε εκείνους που είναι πιο εκτεθειμένοι στην πανδημία. Η ΕΕ θα χρειαστεί τη συμβολή όλων για την ανάκαμψη και την ανθεκτικότητα των οικονομιών μας στον απόηχο της νόσου COVID-19.

Επομένως, η ενίσχυση των δράσεων για την προώθηση της ενσωμάτωσης και της ένταξης αποτελεί όχι μόνο ηθικό καθήκον που συνάδει με τις θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ, αλλά και οικονομική επιταγή. Όπως έχουν καταδείξει πρόσφατες έρευνες, η πλήρης ένταξη των μεταναστών στην αγορά εργασίας θα μπορούσε να αποφέρει μεγάλα οικονομικά οφέλη, όπως φορολογικά κέρδη, εισφορές στα εθνικά συνταξιοδοτικά συστήματα και συμβολή στην εθνική ευημερία εν γένει».

Αυτά λέει η Κομισιόν, που κυρίως εστιάζει στους μετανάστες και πρόσφυγες «που έχουν δικαίωμα παραμονής».

Το DRC και οι οργανώσεις - εταίροι αντιτάσσουν λέγοντας χαρακτηριστικά: «Συχνά ακούμε τους πολιτικούς να αναφέρονται στους ανθρώπους που απωθούνται ως "παράνομοι", αλλά ποιοι είναι οι πραγματικοί εγκληματίες - εκείνοι που προσπαθούν να διεκδικήσουν το βασικό ανθρώπινο δικαίωμά τους, να αναζητήσουν προστασία ή εκείνοι που ξυλοκοπούν ή κλέβουν εξαιρετικά ευάλωτους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να αφήσουν τα πάντα πίσω τους λόγω πολέμου, διώξεων, περιβαλλοντικών καταστροφών ή που αναζητούν προστασία για άλλους λόγους;

Τα συμπεράσματα δικά σας σε ότι αφορά την διαχείριση της δυστυχίας και του πόνου τόσων πολλών χιλιάδων ανθρώπων.