*Προεκλογική περίοδος και ακόμα δεν γνωρίζουμε πόσο μακρά θα είναι μέχρι να φτάσουμε στην κάλπη. Παρ΄όλα αυτά τα όρια είναι στενά και δεν υπάρχει τράτος. Έτσι, όλοι οι επίδοξοι υποψήφιοι για μια θέση στον πολιτικό στίβο, καταστρώνουν την πολιτική τους φόρμα και ετοιμάζουν την φαρέτρα τους για να διεκδικήσουν την θέση που επιθυμούν. Οι υποψήφιοι όλων των παρατάξεων και όλων των τάσεων, προσπαθούν να κάνουν όλο και πιο δελεαστικό το πρόγραμμά τους. Όλοι ενδιαφέρονται για όλα και καταθέτουν προτάσεις και βρίσκουν λύσεις για τα περισσότερα θέματα. Ανοίγουν το χρονοντούλαπο των προβλημάτων και επιλέγουν εκείνα που κεντρίζουν το ενδιαφέρον των πολιτών, εκείνα που εξαρτώνται πρωτίστως από τις κινήσεις και τις αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας, εκείνα που μπορεί να τεθούν στο τραπέζι σε βάθος χρόνου, έτσι ώστε να μην έχουν το βάρος της ευθύνης, τα θέματα που καταπιάστηκαν οι προηγούμενοι και εξακολουθούν να παραμένουν άλυτα, χωρίς να μπορούν και οι ίδιοι να προχωρήσουν σε συγκεκριμένες προτάσεις, άλλοι περιορίζονται σε θεωρίες και εκθέσεις ιδεών με το τι θα έπρεπε να γίνει, χωρίς όμως ν' αναλαμβάνουν την ευθύνη να τα υλοποιήσουν . Επισκέψεις στην λεσβιακή ύπαιθρο, συναντήσεις με φορείς, συλλόγους . Όλοι τώρα νοιάζονται και θυμούνται τα προβλήματα. Πάγια τακτική μέχρι την ώρα που θα μετρηθεί το κουκί.

Έτσι λοιπόν και στο δήμο μας οι υποψήφιοι αναφέρονται σε πολλά και διάφορα, ασκώντας κριτική στους προκατόχους τους. Από κανένα στόμα προς το παρόν όμως, δεν ακούστηκε και δεν θίχθηκε το ενεργειακό πρόβλημα και συγκεκριμένα του εργοστασίου της ΔΕΗ. Μια φορά κι έναν καιρό, η μετεγκατάσταση του  και η δημιουργία ενός νέου και σύγχρονου που θα είναι φιλικό προς το περιβάλλον (καθώς είναι πλέον προτεραιότητα για όλους, οικολόγους και μη) ήταν νούμερο ένα στις εξαγγελίες. Οι πάντες θα το έλυναν και θα έδιωχναν αυτό τον βραχνά από την πόλη. Επειδή κανείς δεν είναι διατεθειμένος να ...στριμωχτεί και να χαλάσει την ζαχαρένια του και να «τσαλακωθεί», αφήνουν οι πάντες το πρόβλημα να διαιωνίζεται. (Κάτι μας θυμίζει αυτό...) Μέχρι πότε όμως ; Πόσο θ' αντέξει το σύστημα και οι εγκαταστάσεις; Ας ευχηθούμε να μην χρειαστεί να επικαλεστούμε την Μεγαλοδύναμη Μητέρα του Χριστού, όταν πια θα είναι πολύ αργά. Ας μην σπεύσουμε τότε ν' αποδώσουμε ευθύνες, γιατί όλοι είμαστε υπεύθυνοι για την τύχη μας και το κακό ριζικό μας, καθώς ποτέ σε τούτο τον τόπο δεν μπορέσαμε να συμφωνήσουμε και να έχουμε μια κοινή πορεία, για να λύνουμε τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματά μας.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»