*Η ανάρτηση κάποιων βίντεο στο διαδίκτυο κατά τα οποία τίθεται η ερώτηση σε περαστικούς σε έναν πολυσύχναστο  εμπορικό δρόμο της πρωτεύουσας, προκαλούν ναυτία και απογοήτευση. Ντροπή είναι το ελάχιστο που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να αποτυπώσεις την κατάντια μας ως έθνος και ως μελλοντικούς πολίτες, μιας χώρας χωρίς ταυτότητα, χωρίς παρελθόν και προφανέστατα χωρίς μέλλον.

Εν ολίγοις ένα τίποτα . Το απόλυτο μηδέν. Η απόλυτη ξεφτίλα, του συστήματος γενικότερα. Ούτε η οικογένεια, ούτε η εκκλησία, ούτε το σχολείο μπορούν πλέον να χαράξουν τον δρόμο για ένα υγιές κράτος, με αρχές και αξίες. Γιατί όλοι φοβούνται τις ταμπέλες και τους χαρακτηρισμούς. Ο εκφοβισμός πλέον υπάρχει παντού και όχι μόνο στα σχολεία. Έχει παρεισφρήσει στην κοινωνία και στο μεδούλι των ανθρώπων, που σαν σε κατάσταση παροξυσμού, ταράσσονται μήπως και χαρακτηριστούν ακραίοι και εθνικόφρονες.

Εθνικόφρονες άραγε αν γνωρίζουν πότε έγινε η ελληνική επανάσταση, τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου, ή την 28η Οκτωβρίου; Αν γνωρίζουμε ποιος έγραψε τον εθνικό ύμνο της πατρίδας μας; Ή έστω αν μπορούν να τον σιγοψιθυρίσουν ;

Ποτέ δεν έμαθαν αυτοί οι άνθρωποι γιατί παρέλασαν οι ίδιοι ή οι συμμαθητές τους; Ποτέ δεν αναρωτήθηκαν ποιοι είναι αυτοί οι περίεργοι ... «μασκαρεμένοι» που είναι στα κάδρα στις αίθουσες των τάξεών τους; Ποτέ δεν άκουσαν να λένε για ....»παλιού ουρανού χαλάσματα του 1821;

Ήμαρτον. Αυτό είναι το ελληνικό σχολείο και το επίπεδο των μαθητών που αποφοιτά;

Kαταστάσεις μιας σκέτης απογοήτευσης. Καταστάσεις που πονάνε και σου μαυρίζουν την ψυχή.

Ζήτω η Ελλάς...

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»