*Ελαιοπαραγωγικό νησί η Λέσβος, από τα βάθη των αιώνων και πλήθος όπως είναι λογικό άλλωστε- ο αριθμός των ελαιοτριβείων σε όλη της έκτασή της. Σε χωρία της Γέρας του Πλωμαρίου, αλλά ακόμα και στα περίχωρα της πόλης μας, έντονη η παρουσία των βιομηχανικών αυτών κτηρίων, που συνέβαλαν στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη του νησιού. Σήμερα κουφάρια μιας άλλης εποχής, ετοιμόρροπα και ξεχασμένα, βρίσκονται ενίοτε στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος και των προτεινόμενων ως έργων για την ανάδειξη του πολιτισμού και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και των στοιχείων εκείνων που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη του τόπου, αποτελώντας τις «κυψέλες» της οικονομικής ευμάρειας και της ανάπτυξης των οικονομικών  και εμπορικών συναλλαγών.

Οι κατά καιρούς προτάσεις ξένων επενδυτών και εταιρειών να αγοράσουν και να επενδύσουν συντηρώντας κάποια από τα κτίσματα αυτά, έπεσαν στα δίχτυα της γραφειοκρατίας, χάνοντας ευκαιρίες διάσωσης των ιστορικών αυτών κτηρίων. Ακόμα και η αγορά για ιδιωτική χρήση, θα βοηθούσε ακόμα περισσότερο στην διατήρησή τους, καθώς θα υπήρχε μεγαλύτερη φροντίδα από τους ανθρώπους που θα τα κατοικούν.

Βλέποντας όμως με τον καιρό να γίνονται έρμαια του αδίστακτου χρόνου, σκέφτεσαι, ότι θα πρέπει η ίδια η πολιτεία και το κράτος να βρύων τρόπο να τα διατηρήσουν και να τα αναδείξουν ως κέντρα πολιτισμού, οικονομίας και τουρισμού, όπως έγινε και με το ελαιοτριβείο Βρανά.

Ο χρόνος είναι αδίστακτος και διαρκώς λειτουργεί καταστροφικά. Θα πρέπει να βιαστούμε πριν χαθούν και τα υπόλοιπα από εκείνα που παραμένουν υποστυλωμένα εδώ και χρόνια.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»