Του Γιώργου Μαρκατάτου

Εκτός της μη θεμελιωμένης αιτίας διεύρυνσης των διατροφικών αναγκών και αξιών του ανθρώπινου γένους, νέα πρωτεϊνούχα συστατικά έρχονται να προστεθούν στο διαιτολόγιο, στα κρυφά και στα μουλωχτά, για να εμπλουτίσουν με άγνωστες γεύσεις και με γνωστές ασθένειες τους χρήστες αυτών των καλά μετασκευασμένων υλών σε άλευρα!

Η έναρξη χρήσης των ουσιών αυτών τοποθετείται στο 2015, αλλά μόλις στις 3 Ιανουαρίου 2023 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τη συμπερίληψη ενός νέου παρασκευάσματος σκόνης γρύλου σε μια σειρά παρασκευασμάτων, όπως: ψωμιά, ξηρά μπισκότα, μπάρες δημητριακών, σάλτσες, πίτσες, πιάτα με βάση τα όσπρια και τα λαχανικά, υποκατάστατα κρέατος, σούπες, μπύρα και άλλα παρόμοια ποτά, ξηροί καρποί και ελαιούχοι σπόροι, σοκολατένια είδη ζαχαροπλαστικής.

Διαπιστώθηκε από μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2019, ότι τα έντομα είναι γεμάτα παράσιτα και συνήθως φορείς πολύ επικίνδυνων ασθενειών όπως στρεπτόκοκκοι ή άλλες περισσότερο εξειδικευμένες ασθένειες. Από την άλλη πλευρά, η ικανότητα των γρύλων να προκαλούν σοβαρές αλλεργίες θεωρείται σοβαρή από ορισμένες αρχές και η τακτική κατανάλωσή τους δεν αντιστοιχεί σε καμία περίπτωση σε μια υγιεινή διατροφή.

Όπως και με άλλα εργοστασιακά επεξεργασμένα τρόφιμα, δεν μπορούμε να βασιστούμε στις αγροτικές επιχειρήσεις, ούτε για την επεξεργασία εντόμων ούτε για την σήμανση. Εν ολίγοις, τα έντομα θα μπορούν να τρώνε πτώματα ή πλαστικά και να απαλλαγούν από παράσιτα λανθασμένα,  πράγμα που θα καταστήσει σχεδόν αδύνατη τη διαπίστωση σχέσης μεταξύ της κατανάλωσης και των ασθενειών που προκαλούν. Ειδικά, δεδομένου ότι υπάρχουν τόσα πολλά αγροτοβιομηχανικά προϊόντα στην αγορά που θα είναι δυνατές κάθε είδους απάτη, όπως η αντικατάσταση των γρύλων με ακόμη λιγότερο υγιή έντομα. Ακόμη χειρότερα, οι κατασκευαστές που δεν προβαίνουν σε απάτες βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Ως απόδειξη, είμαστε συστηματικά αναγκασμένοι να αλλάζουμε από σιρόπι γλυκόζης σε μέλι χαμηλής ποιότητας...

Το μόνο πράγμα που εξακολουθούσε να προστατεύει τον καταναλωτή από την τροφή με βάση τα έντομα ήταν το ταμπού που έχουμε. Πράγματι, δεδομένου ότι η ΕΕ είχε εγκρίνει την κατανάλωση εντόμων καθαυτή  υπήρχαν λίγοι άνθρωποι που έπεισαν τους εαυτούς τους να τα φάνε. Τώρα, χάρη στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης που ανήκουν σε ισχυρούς και εξαιρετικά πλούσιους ανθρώπους που δεν θα φάνε τα σκουλήκια και τα έντομα αυτά, χάθηκε και το ταμπού που έχουμε. Από εδώ και πέρα, όλα τα τρόφιμα θα γίνουν ύποπτα, μέχρι το ψωμί που βρίσκεται στα αρτοποιεία. Δεν θα μπορούμε πλέον να εμπιστεύεστε ΚΑΝΕΝΑΝ για να αγοράσουμε φαγητό από αυτούς.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ που επιχειρούμε, ο στόχος όσων θέλουν να μας υποχρεώσουν σε αυτή την κατάπτυστη αλλαγή, είναι να μας πείσουν να καταπίνουμε ό,τι μας δίνουν. Έτσι, ο πρωταρχικός σκοπός της ανάμειξης των εντόμων σε κανονική τροφή είναι να μας κάνει να αποδεχτούμε γεύσεις που δεν είναι οι γεύσεις του αληθινού φαγητού, και έτσι να παραμορφώσουμε το ένστικτό μας σχετικά με το τι μπορεί να είναι καλό για τη διατροφή μας.

Όλα τα τρόφιμα των σούπερ μάρκετ σύντομα θα επηρεαστούν. Όσο για το κοινό μαγείρεμα, το καλό μαγείρεμα και οι παλιές υγιεινές τροφές θα προορίζονται όλο και περισσότερο για μια ελίτ.

Από τον περασμένο Ιανουάριο, 3 Ιανουαρίου, ένα αηδιαστικό μείγμα, με βάση τη σκόνη του γρύλλου (κρίκετ) που περιλαμβάνει τα περιττώματα των εντόμων που εξακολουθούν να περιέχονται στο σώμα τους, γεμίζει πολλές τροφές που είναι λίγο αναζωογονητικές. Ο κύκλος των τροφών αυτών ολοένα και θα μεγαλώνει. Ακόμα και η μπύρα δεν γλιτώνει.

Ένας άλλος στόχος αυτού του εγχειρήματος είναι να μας συνηθίσουν να τρώμε οτιδήποτε, ώστε να μειώσουμε την ποιότητα της ζωής μας, χωρίς να μειώσουμε την ποσότητα εργασίας που καταβάλουμε. Ωστόσο, μας αξίζει να τρώμε υγιεινά και νόστιμα φαγητά.

Αυτά που προηγήθηκαν είναι το ένα μέρος του παγόβουνου. Διότι έχουμε και ένα άλλο μέρος που σχετίζεται άρρηκτα με όσα περιλαμβάνουμε στη σημερινή μας αναφορά. Πρόκειται για την οικόσιτη κτηνοτροφία, τη γνωστή στις κοινωνίες μας από τις κοτούλες με το υγιεινό αυγό τους, τα κουνέλια, τα οικόσιτα αρνιά και κατσίκια, τα χοιρίδια και μερικές αγελάδες που τρεφόταν με τον παραδοσιακό τρόπο από τη χλόη των χωραφιών κλπ. Η οικόσιτη κτηνοτροφία, μάλιστα, είναι η μόνη ικανή να αντέξει τη λαίλαπα των αυξήσεων που βλέπουμε τους τελευταίους μήνες, μετά τις συλλογικές αποφάσεις των τοποτηρητών της Ουάσιγκτον, ευρωπαίων ηγετών. Ούτε λιπάσματα, ούτε ζωοτροφές, δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα παρά μόνο η διατήρηση και επαύξηση της οικόσιτης κτηνοτροφίας.

Και εδώ είναι το ζητούμενο. Σύμφωνα με αποφάσεις που έχουν αναρτηθεί και στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ή έχουν δημοσιευθεί σε ΦΕΚ, κυρίως στα τελευταία χρόνια, περιφερειακοί παράγοντες ή δημοτικοί άρχοντες έχουν πάρει σειρά αποφάσεων για τον περιορισμό των οικόσιτων ζώων. Στο πλαίσιο εφαρμογής κοινοτικών αποφάσεων. Το πώς συνδέονται τα δυο αυτά σημεία θα αναλύσουμε στο προσεχές σημείωμά μας.