Εδώ και δεκαετίες η Παναγιούδα, ο μεγαλύτερος και ταχύτερα αναπτυσσόμενος οικισμός κοινότητας του Δήμου Μυτιλήνης, αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα που δεν θα έπρεπε ποτέ να υφίσταται: την οριακή λειτουργία και ουσιαστική ανεπάρκεια του κοιμητηρίου της. 
Και όμως, παρά την απόλυτη ανάγκη για άμεση επέκταση, εκσυγχρονισμό και ενίσχυση των υποδομών, καμία δημοτική αρχή – ούτε η σημερινή ούτε οι προηγούμενες – δεν τόλμησε να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα και σχέδιο το ζήτημα.
Αποτέλεσμα; Ένα κοιμητήριο που λειτουργεί για χρόνια στο όριο, μια κοινότητα που ταλαιπωρείται και μια δημοτική διοίκηση που, αντί να δώσει λύση, επιλέγει την τακτική της αναβολής, της προχειρότητας και της «ευρηματικής διαλλακτικότητας» σε ατομικές πιέσεις.
Η προβληματική πρόβλεψη του ΓΠΣ: μια απόφαση ΕΚΤΟΣ λογικής και κοινωνικής πραγματικότητας
Με την απόφαση ΑΠΟΦ 26178/507/Α.Φ.5.6.1 (ΦΕΚ ΑΑΠ 328/2007), το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) Μυτιλήνης προέβλεψε την κατασκευή νέου κοιμητηρίου Παναγιούδας στη θέση “Αγία Κατερίνα” Μόριας. Μια θέση αρκετά χιλιόμετρα μακριά, εκτός των διοικητικών ορίων της κοινότητας, σε πλήρη αντίθεση με ό,τι ισχύει σε όλες τις υπόλοιπες κοινότητες του Δήμου Μυτιλήνης, όπου τα κοιμητήρια βρίσκονται εντός των ορίων τους και σε άμεση πρόσβαση των κατοίκων.
•    Γιατί η πρόβλεψη του ΓΠΣ θεωρείται ακατάλληλη
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ "Δ"