Με αφορμή τις πολιτικές εξελίξεις και τις διεργασίες στο κόμμα των «'Ελλήνων Ελεύθερων Πολιτών» στο οποίο συμμετείχε ως υποψήφιος στις Ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014, ο συντοπίτης μας Γ. Παλαιολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Διοίκησης Επιχειρήσεων, αποφάσισε και ανακοίνωσε την αποχώρηση του

Όπως επισημαίνει στην επιστολή δήλωσή του προς τα όργανα των ΕΕΠ, αιτιολογεί την αποχώρησή του:

«Η δημιουργία των ΕΕΠ πραγματοποιήθηκε με σκοπό να καλύψει ένα αρκετά εμφανές πολιτικό κενό που υπήρχε στην πολιτική σκηνή της Ελλάδος. Δηλαδή ενός σχηματισμού που θα ήταν φιλοευρωπαϊκό αλλά κριτικός στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδος,  κάτω από την ασκούμενη πολιτική λιτότητας και εξαθλίωσης του ελληνικού λαού. Θα αντιστεκόταν στα κελεύσματα της τρόικας και των συμμάχων και θα πρότεινε έναν άλλο δρόμο διαφορετικό από τον Σύριζα και την Συγκυβέρνηση.

Αυτήν την εντύπωση μου είχε δώσει ο κος Χατζημαρκάκης κατά την παρουσία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που σε μερικές περιπτώσεις διεκδίκησε ακόμα και με πολιτικό ακτιβισμό, να περάσει στο ευρωπαϊκό κοινό τα μηνύματα του. Με αυτήν την λογική οι περισσότεροι από εμάς ταυτιστήκαμε και δώσαμε τον καλό αγώνα στις εκλογές με αποτέλεσμα να διάγουμε θρίαμβο' και από την ανυπαρξία να αποτελέσουμε έναν εν δυνάμει πολιτικό φορέα υπολογίσιμο. Οι ΕΕΠ κατάφεραν μόλις σε 5 μήνες παρουσίας να αναδείξουν στην κάλπη δυναμικά στελέχη με εύρος απόψεων αλλά κυρίως αμόλυντα από τα κομματικά χαλκεία και να τύχουν εκπροσώπησης στις περισσότερες εκλογικές περιφέρειες, ακόμα και εκεί που ο κος Χατζημαρκάκης ήταν παντελώς άγνωστος.

Στην συνέχεια τον Ιούνιο του 2014 στην πρώτη συνάντηση/προσυνέδριο μας μετά τις εκλογές και παρουσία εκπροσώπων άλλων μικρών κομμάτων (όπως η ΕΔΗΚ, Δημιουργία Ξανά, Οι Πειρατές, η Ένωση Κεντρώων, Κοινωνία Αξιών, Οικολόγοι, Ελλάδα Εμείς-Τελεία κα) -που δυνητικά  δέχονταν την συνεργασία μαζί μας- προκρίναμε την δημιουργία συνασπισμού που θα συμμετείχε στις επόμενες εκλογές, ενώ παράλληλα θα διευρύναμε τον διάλογο στο εσωτερικό μας για να καταρτίσουμε θέσεις σε όλους τους τομείς. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από μας δεν ενεργήσαμε σε πλήρη δραστηριότητα και με την ίδια ένταση όπως θα έπρεπε, εντός του καλοκαιριού. Παράλληλα αναμέναμε το αποτέλεσμα της ένστασης που θα δικαίωνε τον εκλογικό μας αγώνα με την πανηγυρική εκλογή του προέδρου μας στο ΕΚ.

Και ενώ όλα αυτά ήταν σε εξέλιξη ξαφνικά μάθαμε από τον τύπο ότι ο Πρόεδρος μας διορίστηκε Πρέσβης εκ προσωπικοτήτων για να συμβάλει  στη  διεύρυνση  των συμμαχιών της Ελλάδας στην Ευρώπη.

Προσπαθήσαμε να επαναφέρουμε την συζήτηση της συγκρότησης συμμαχιών   τον Σεπτέμβριο και αρχές Δεκεμβρίου χωρίς όμως να έχουμε ένα σαφές χρονοδιάγραμμα επίτευξης στόχου και στρατηγικής. Εν τω μεταξύ σε κάθε στάδιο συζήτησης, άρχισα να παρατηρώ, ότι κάποιοι συνάδελφοι' είχαν ήδη προ-αποφασίσει για τα τεκταινόμενα και ενώ δεν αποτελούσαν την επικρατούσα αντίληψη -λειτουργώντας κυρίως ως μυστικοσύμβουλοι και λιγότερο ως μέλη ενός διευρυμένου οργάνου- συμβούλευαν αλλά και ενεργούσαν αντί ημών. Έτσι βρεθήκαμε στο δίλημμα της 29 Δεκεμβρίου του 2014 τετελεσμένο γεγονός- να έχουμε απεμπολήσει την δυνατότητα αυτόνομης καθόδου μας στις εκλογές, αλλά και την δημιουργία ενός διευρυμένου σχήματος Δούρειος Ίππος» με λογική ελπίδα εισόδου στο κοινοβούλιο.

Ειλικρινά με έχει στενοχωρήσει περισσότερο η λειτουργία των μυστικοσυμβούλων και λιγότερο η Δημόσια τοποθέτηση εις εξ ημών - ανεξαρτήτως προτάσεων- και φυσικά η παράληψη λήψεως αποφάσεων η οποία έτεινε να γίνετε συστηματική και αόριστη.  Τελικά αποδείχτηκε ότι οι Δούρειοι Ίπποι βρίσκονταν ανάμεσα μας και από αυτόνομο αντι-συστημικό κόμμα μετατραπήκαμε εν μία νυχτί σε δεκανίκι' του χειρότερου συστημικού εργαλείου Βενιζέλου' που έχει δράσει τα χρόνια του Μνημονίου.

Δυστυχώς υπάρχει μια αναντιστοιχία λόγων και πράξεων, την οποία κανείς μας δεν πρόκειται να εξηγήσει ικανοποιητικά στον ελληνικό λαό. Θα προτιμούσα μία τίμια διάλυση των ΕΕΠ παρά να αποτελέσουμε το κάρο της επιβίωσης πολιτικών που έθαψαν τα όνειρα χιλιάδων ελλήνων όπως ο κος Βενιζέλος. Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η συνεργασία θα αποτελέσει και το κύκνειο άσμα του πολιτικού Χατζημαρκάκη στην Ελλάδα ενός ανθρώπου που όλοι μας αγαπήσαμε και στηρίξαμε».