Ένα μεγάλο όνομα της πολιτικής σκηνής, αναγνωρισμένο απ' όλες τις παρατάξεις και όλες τις κυβερνήσεις, ο Δημήτριος Νιάνιας, έφυγε από τη ζωή γύρω στις 12 χθες το μεσημέρι, στην Αθήνα.

Σε ηλικία 94 ετών, έκλεισε τα μάτια, ο πολιτικός άνδρας που με πυγμή στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, όπου και οπότε απαιτήθηκε, είτε έναντι των εκάστοτε Πρωθυπουργών, είτε των Ευρωπαϊκών αξιωματούχων στην Ευρωβουλή. Με γνώση, θάρρος της γνώμης, πυγμή και αγάπη για την πατρίδα του, υπερασπίστηκε τα συμφέροντά της και διεκδίκησε με σθένος τις προτάσεις και τα αιτήματά της.

Άνθρωπος με πείσμα, ενήμερος για το τεκταινόμενα από την αρχή της πολιτικής του καριέρας μέχρι το τέλος αυτής, δεν υποχωρούσε εύκολα. Η γνώμη του πάντα μετρούσε. Ακόμα και μετά την τυπική αποχώρησή του από το πολιτικό προσκήνιο. Ουσιαστικά όμως, και μέχρι τα βαθιά του γεράματα, η άποψή του ήταν υπολογίσιμη. Πολλοί ήταν εκείνοι που τον συμβουλευόταν. Και σίγουρα όσοι έμειναν από την ομάδα των Λεσβίων που οραματίστηκαν τη ΝΕΛ λαϊκής βάσης, θα θυμούνται τη συμβολή του στην επίτευξη του σκοπού και στην αγορά του πρώτου πλοίου - σύμβολο της εταιρείας.

Η Λέσβος υποκλίνεται σήμερα στον άνθρωπο που πρόσφερε, υπηρέτησε, αγωνίστηκε για τον τόπο. Τον λάτρεψε και έζησε χωρίς ν' αποποιηθεί ούτε στιγμή την καταγωγή του.

Αντίθετα, υπερηφανευόταν γι' αυτό και απολάμβανε την ζωοδότρα φύση της Λέσβου.

Η διαδρομή του

Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1921.

Αρχικά σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Πρωτοεμφανίσθηκε στην ελληνική πολιτική σκηνή το 1963, όταν τότε διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Εθνικής Παιδείας στην κυβέρνηση Πιπινέλη. Το επόμενο έτος διορίστηκε υφυπουργός Προεδρίας (Τύπου και Πληροφοριών) στην κυβέρνηση Ι. Παρασκευόπουλου, ενώ την περίοδο 1966 - 1967 ανέλαβε πρόεδρος του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων.

Παράλληλα, το 1965 εξελέγη καθηγητής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην έδρα της Φιλοσοφίας και Λογικής. Αργότερα το 1972, στη διάρκεια της χούντας, κατέλαβε την έδρα της Κοινωνιολογίας και της Ιστορίας των Ιδεών και του Πολιτισμού.

Πολιτική σταδιοδρομία

Στη μεταπολίτευση ανέλαβε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής του υπουργείου Συντονισμού, (την περίοδο 1974 - 1976), του υπουργείου Πολιτισμού και Επιστημών (1977), καθώς και γενικός εισηγητής της πλειοψηφίας για τα άρθρα του συντάγματος που αφορούσαν την Παιδεία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Στις δε εκλογές του 1974, 1977 και μεταγενέστερα, μέχρι το 1989, εκλεγόταν βουλευτής Λέσβου με τη ΝΔ. Το 1978 ανέλαβε υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών. Την περίοδο 1989 - 1994 εξελέγη ευρωβουλευτής.

Ο Δ. Νιάνιας υπήρξε μέλος πολλών εταιρειών ελληνικών και ξένων, όπως: γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής, αντιπρόεδρος του "Συναγερμού Ευρωπαίων Δημοκρατών" κ.ά., μόνιμος αντιπρόσωπος του ελληνικού κοινοβουλίου σε διασκέψεις της "Union Inter Parliamentary" στο Λονδίνο (1975), Μεξικό και Μαδρίτη (1976), Καμπέρα και Σόφια (1977) και Λισαβόνα και Βόννη (1978). Ο Δ. Νιάνιας έχει τιμηθεί με το μετάλλιο Ευρωπαϊκής Αξίας και έχοντας λάβει και πολλές άλλες διακρίσεις, μιλούσε επίσης γαλλικά και αγγλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών.

Συγγραφικό έργο

Ο Δ. Νιάνιας έγραψε αρκετά βιβλία, διάφορα επιστημονικά, κοινωνικά και πολιτιστικά άρθρα, έχοντας στο ενεργητικό του και πολλές μεταφράσεις. Από τα βιβλία του ξεχωρίζουν τα:

 -"Γνώσεις και Λόγος" (1965)

- "Φιλοσοφικαί Μελέται" (1966)

- "Κρίσεις και Συρράξεις του σύγχρονου Πολιτισμού" (1974)

- "Από την Ιστορία στη Λογική της Γλώσσας" (1976) κ.ά.

Διαβάστε στο έντυπο "Δ" την τελευταία του "φιλική συζήτηση" και όχι συνέντευξή του