Υπάρχουν γενιές και γενιές. Οι αποκαλούμενοι ως boomer -μαθητές ακόμη την δεκαετία του΄70- η «Generation X» το 1980, οι «Μιλένιαλ» το 2000 και η γενιά που αφήνει το στίγμα της ως «iGen» στην δεκαετία του 2010, που ίσως πλησιάζει στο τέλος της. Μεταξύ όλων αυτών των γενεών, υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές αναφορικά με τις νοοτροπίες, τα γούστα, τον τρόπο διασκέδασης, αλλά πάνω απ' όλα τον τρόπο σκέψης.

Ειδικά η τελευταία γενιά, η αποκαλούμενη ως «iGen», μια γενιά άμεσα συνδεδεμένη με την χρήση της τεχνολογίας, του internet, που επικοινωνεί κυρίως από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε μεγάλη απόσταση από τις προηγούμενες, είναι η γενιά που πραγματεύεται το εξαιρετικά διαφωτιστικό βιβλίο της δρ. Τζιν Τουένγκι, καθηγήτριας ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο, με τίτλο «iGen η γενιά του Internet», που στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κλειδάριθμος».

Αυτό το βιβλίο επέλεξα σήμερα να παρουσιάσω αντί άρθρου, καθώς το θέμα που πραγματεύεται είναι εξαιρετικά επίκαιρο και αφορά όλους τους γονείς, τους ψυχολόγους, τους κοινωνιολόγους και συνολικά όλους μας.

Η καθηγήτρια μελετά τις διαφορές μεταξύ των γενεών εδώ και 25 χρόνια ξεκινώντας από τους boomer, την γενιά της μεταπολεμικής έκρηξης των γεννήσεων και καταλήγοντας στην «iGen», μια γενιά όπου τα μέλη της υπολογίζεται ότι γεννήθηκαν ανάμεσα στο 1995-2012.

Κάθε όριο διαχωρισμού γενεών είναι αυθαίρετο, λέει η συγγραφέας, καθώς δεν υπάρχει ακριβής επιστημονική μέθοδος που να προσδιορίζει ποια έτη γέννησης προσδιορίζουν ποια γενιά. Οι iGener πάντως, χαρακτηρίζονται έτσι λόγω των εμπειριών τους από το διαδίκτυο και τα smartphone.

Αυτήν ακριβώς την γενιά είναι που οι προηγούμενες αποκαλούν ως «γενιά κολλημένη στην οθόνη του κινητού», όπου όλα ακόμη και οι διαπροσωπικές σχέσεις γίνονται μέσω του chat, του Ιstagram και των άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αλήθεια, δεν το συναντάμε συχνά και αυτό στην χώρα μας;

Η διαφορά πάντως -τουλάχιστον στην Ελλάδα- έγκειται στο ότι οι προηγούμενες γενιές -που και αυτές μην το ξεχνάμε έχουν τα μάτια τους καρφωμένα στην οθόνη του κινητού, άρα αδίκως κατηγορούν τους iGener χρησιμοποιούν το fecebook, ενώ οι τελευταίοι κυρίως το  Istagram.

Η συγγραφέας του βιβλίου μελετά μέσα από προσωπικές συνεντεύξεις των iGener, αλλά και τις εκατό γραφικές παραστάσεις των ερευνητικών δεδομένων που καλύπτουν τις γενιές, τις διαφορές στην επικοινωνία, την ψυχαγωγία, την διασκέδαση και γενικότερα την νοοτροπία.  

Διαβάζει βιβλία η γενιά «iGen»; Ποιες οι προτεραιότητές της; Ποια τα ερεθίσματα και τα γούστα των μελών της;

Σ' αυτά, αλλά και σε άλλα ερωτήματα, απαντούν οι εκπρόσωποι αυτής της περίεργης όντως γενιάς.

Παραθέτω χαρακτηριστικό απόσπασμα του βιβλίου από προσωπική συνέντευξη iGener: «Τα μέσα κοινωνικής  δικτύωσης είναι ένας βολικός τρόπος να κάνεις σχέδια με τους άλλους. Αν δεν τα χρησιμοποιήσεις ίσως χάσεις πράγματα που θα μπορούσες να είχες πάει. Μου έρχονται ενημερώσεις από την ομάδα στίβου και βλέπω αστεία βίντεο. Ποστάρω φωτογραφίες από τους αγώνες στίβου, αλλά και απλώς όταν κάνω κάτι διασκεδαστικό με την οικογένεια ή τους φίλους μου. Πολλοί άλλοι ποστάρουν ένα κάρο σέλφι σα να λέμε κάθε νέα ανάρτηση είναι σέλφι».

Πώς λειτουργεί η προσθήκη ατόμων με ετικέτα στο Istagram; Η απάντηση είναι σαφής: «Αν κάποιος δεν σε προσθέσει, σημαίνει ότι δεν είστε πια φίλοι ή ότι έχει θυμώσει πολύ μαζί σου!».

Κώδικας επικοινωνίας λοιπόν, επιλογή και απόρριψη φίλων, αλλά πάνω απ' όλα μια νέα νοηματοδότηση στην επικοινωνία. Χαρακτηριστικό μιας εποχής που βιάζεται για τα πάντα.

Τι άλλο; Προσέξτε ένα άλλο απόσπασμα του βιβλίου: «Ανοίγει το Istagram. Ανοίγει την εφαρμογή του MBA. Κλείνει την οθόνη. Την ξανανοίγει. Ανοίγει το Spotify. Ανοίγει το Fitbit. Έχει κάνει 7.427 βήματα. Ανοίγει πάλι το Istagram. Ανοίγει το snapchat. Βλέπει ένα ουράνιο τόξο που λαμπυρίζει να ξεχύνεται από το στόμα της φίλης της. Βλέπει έναν αστέρα του You Tube να κάνει γκριμάτσες μπροστά στο φακό. Παρακολουθεί ένα εκπαιδευτικό βίντεο για την διακόσμηση των νυχιών. Νοιώθει το σαμαράκι στο δρομάκι του πάρκινγκ και σηκώνει το βλέμμα. Έχει φτάσει στο σπίτι».

Αυτό είναι ένα μέρος από την καθημερινότητα των iGener. Η συγγραφέας, μας δίνει την δυνατότητα να σκεφθούμε προς τα πού οδεύουμε, αλλά πάνω απ' όλα αν αυτή η γενιά μπορεί πραγματικά να ελπίζει σε κάτι καλύτερο. Κατά την προσωπική μου άποψη, τα πράγματα είναι θολά. Εξαρτώνται άμεσα από το πώς οι iGener εκτιμούν πως μπορούν να αλλάξουν τα κοινωνικά δεδομένα. Και αν το θέλουν πραγματικά.

Το βιβλίο αυτό μας προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να προβούμε στις αντίστοιχες συγκρίσεις με την δική μας γενιά. Ίσως, όμως, πιο πολύ απ' όλα μας βοηθά να έρθουμε κοντά σε αυτή την γενιά, που οπωσδήποτε έχει να πει με την σειρά της πολλά. Πάντα με δεδομένο ότι ποτέ καμία προηγούμενη γενιά δεν έχει να πει κάτι καλό για την επόμενη.  

Το βιβλίο σας το συστήνω ανεπιφύλακτα ως έναν οδηγό της νέας εποχής. Μια εποχή που προέβλεψαν επιλεκτικοί συγγραφείς από όλα τα μήκη και πλάτη της γης.