Τα τραγικά γεγονότα της δολοφονίας της άτυχης 24χρονης Ερατούς Μ., από το χέρι του εν διαστάσει συζύγου της και πατέρα του παιδιού της, ζωντάνεψαν την Παρασκευή στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Χίου, όπου έγινε η εκδίκαση της υπόθεσης και ο 25χρονος δράστης καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.

Η τραγική ιστορία της Ερατούς, που μετά το χωρισμό από το σύζυγό της πάλευε να ξαναφτιάξει τη ζωή της και να σταθεί στα πόδια της μαζί με τη μόλις 2,5 ετών κόρη της, είχε συνταράξει την περασμένη άνοιξη την κοινή γνώμη του νησιού, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων. 

Η 24χρονη έπεσε νεκρή τα ξημερώματα της 23ης Μαΐου μέσα στο διαμέρισμά της στη Χρυσομαλλούσα, όταν μετά από έναν άγριο καυγά, ο 25χρονος εν διαστάσει σύζυγός της, την πυροβόλησε με κυνηγετική καραμπίνα. Στη συνέχεια, ο δράστης μπήκε στο δωμάτιο που κοιμόταν το παιδί και το πήρε μαζί του στο πατρικό του, απ' όπου και συνελήφθη λίγες ώρες αργότερα.

Η εκδίκαση της υπόθεσης διήρκησε αρκετές ώρες στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Χίου. Κατέθεσαν αρκετοί μάρτυρες, τόσο από την πλευρά του θύματος, όσο και από την πλευρά του 25χρονου δράστη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η υπερασπιστική γραμμή που ακολούθησε η πλευρά του 25χρονου βασίστηκε κυρίως στο γεγονός ότι ο νεαρός δεν είχε προκαλέσει προβλήματα ποτέ στον κοινωνικό του περίγυρο και γενικά ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος, που δεν παρεκτρεπόταν.

Ισχυρίστηκαν δε, ότι αγαπούσε υπερβολικά την σύζυγό του και αυτός ήταν ο λόγος που δεν μπορούσε να αποδεχθεί το γεγονός ότι εκείνη ήθελε να χωρίσουν. Αυτό τελικά όπλισε το χέρι του.

Στην ουσία, θέλησαν να παρουσιάσουν το έγκλημα ως αποτέλεσμα άγριου καυγά και ότι ο δράστης ενεργούσε κάτω από υπερβολικό θυμό και εν βρασμώ ψυχικής ορμής.

Ως μάρτυρες υπεράσπισης κατέθεσαν οι γονείς του κατηγορούμενου, η αδελφή του και ορισμένοι φίλοι και συγχωριανοί του, που περιέγραψαν τον 25χρονο ως ένα καλό και κοινωνικό παιδί, ενώ ανέφεραν χαρακτηριστικά πως όταν έμαθαν για το έγκλημα, δεν μπορούσαν να το πιστέψουν, αφού μια τέτοια πράξη δεν ταίριαζε με το χαρακτήρα του δράστη.

Οι μάρτυρες υπεράσπισης αναφέρθηκαν στη σχέση του ζευγαριού, λέγοντας ότι η Ερατώ επέμενε στο χωρισμό της και μάλιστα είχε προχωρήσει συναισθηματικά τη ζωή της, γεγονός που στενοχωρούσε ιδιαίτερα το δράστη και αποτελούσε αιτία για πολλούς καυγάδες και διαμάχες μεταξύ τους.

Ως μάρτυρες κατηγορίας κατέθεσαν οι γονείς της κοπέλας, φίλοι και συνάδελφοί της, καθώς και δύο άτομα, οι καταθέσεις των οποίων ήταν καθοριστικές και διαφωτιστικές για τα γεγονότα της μοιραίας νύχτας.

Η πρώτη κατάθεση έγινε από τον άνθρωπο που συνδεόταν μετά τον χωρισμό της η Ερατώ και που τη νύχτα εκείνη ήταν παρών στο περιστατικό της πρώτης εισβολής του εν διαστάσει συζύγου στο διαμέρισμα της Χρυσομαλλούσας.

Ο μάρτυρας περιέγραψε τις ενοχλήσεις που δεχόταν η Ερατώ το τελευταίο διάστημα από τον δράστη, καθώς και τον άγριο καυγά που είχαν μπροστά του, λίγη ώρα πριν την δολοφονία.

Ο δεύτερος μάρτυρας που καθόρισε σημαντικά την πορεία της δίκης, ήταν ο φίλος της Ερατούς, με τον οποίο μιλούσε στο τηλέφωνο, κατά τη δεύτερη μοιραία εισβολή του δράστη στο σπίτι της, εκείνη τη νύχτα. Ο φίλος της περιέγραψε λεπτό προς λεπτό όσα συνέβησαν την ώρα εκείνη, αφού το τηλέφωνο παρέμεινε για 11 λεπτά ανοιχτό και άκουγε τα πάντα, μέχρι και τον πυροβολισμό. Εκείνος άλλωστε, ενημέρωσε τον πατέρα της κοπέλας για το συμβάν και κατόπιν ειδοποιήθηκε η αστυνομία. Ο μάρτυρας αναφέρθηκε μεταξύ άλλων, στη βιαιότητα με την οποία εξελισσόταν το περιστατικό, την άγρια διένεξη μεταξύ του ζευγαριού με ακατανόμαστες εκφράσεις από την πλευρά του δράστη, καθώς και στη μοιραία στιγμή του πυροβολισμού.

Καταπέλτης ήταν η Εισαγγελέας στην αγόρευσή της, που δεν δέχθηκε κανένα από τα ελαφρυντικά που ζητούσε ο δράστης, αναφέροντας ότι ο άνθρωπος αυτός, αφού τσακώθηκε αρχικά με το θύμα, πήγε στο σπίτι του, απόστασης αρκετών χιλιομέτρων και επέστρεψε με κυνηγετική καραμπίνα, αποφασισμένος και προφανώς με πλήρη νηφαλιότητα, να διαπράξει έγκλημα.

Η απόφαση των 4 ενόρκων και των 3 δικαστών ήταν ομόφωνη και ο δράστης καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, χωρίς την αποδοχή των ελαφρυντικών που πρότεινε η πλευρά του δράστη, δηλαδή του προτέρου εντίμου βίου, της τέλεσης εγκλήματος εν βρασμώ ψυχής και καλής συμπεριφοράς μετά την τέλεση της πράξης.

Αναφερόμενος στην απόφαση του Δικαστηρίου, ο συνήγορος της οικογένειας του θύματος Δ. Κουζινόγλου επισήμανε μεταξύ άλλων, ότι αποτελεί ηθική δικαίωση για τη μνήμη της:

«Η κατηγορία που έγινε πλήρως αποδεκτή από το δικαστήριο, ήταν ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Η απόφαση του δικαστηρίου αποτελεί δικαίωση για την ίδια την Ερατώ και παράλληλα έγινε προσπάθεια σπίλωσης της μνήμης της από διάφορα άτομα του περιβάλλοντος του δράστη.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»