ΕΙΜΑΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΗ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ

Η χάλκινη των μεγάλων αποστάσεων αθλήτρια με την Εθνική μας ομάδα  στην Τουρκία, Μαρία Κάσσου, μιλά στον «Δ» για το μετάλλιο που κατέκτησε στο Βαλκανικό, αναφέρεται στον μεγάλο ανταγωνισμό που συνάντησε στην Κωνσταντινούπολη, στην απουσία του προπονητή της, στα σχέδιά της για το μέλλον και απαντά σε διάφορες ερωτήσεις, χωρίς ενδοιασμό, για θέματα που αφορούν τον αθλητισμό και όχι μόνο.  

Εξαιρετική η παρουσία της Εθνικής ομάδας Κ18 στην Κωνσταντινούπολη, λαμβάνοντας μέρος στο Βαλκανικό πρωτάθλημα  στίβου, με τους αθλητές να πραγματοποιούν καλές εμφανίσεις, κατακτώντας συνολικά 11 μετάλλια, ένα χρυσό, δύο ασημένια και οκτώ χάλκινα, κλέβοντας την παράσταση στην διοργάνωση. Μεταξύ των μεταλλίων, ξεχωρίζει και εκείνο της δικής μας αθλήτριας Μαρίας Κάσσου στα 1.500μ, με την νεαρή και ταλαντούχα αθλήτρια του Αρίωνα Μυτιλήνης να κάνει ελπιδοφόρα  εμφάνιση στο αγώνισμα.

Την επιτυχία μάλιστα, αυτή, να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στο Βαλκανικό με την εθνική μας ομάδα, η νεαρή αθλήτρια την χαρακτήρισε αναμενόμενη, αφού πήγε στην Τουρκία με υψηλό ηθικό, σωστή προετοιμασία, με στόχο να τα καταφέρει, σε μια διοργάνωση όπου οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες των αθλητών που έλαβαν μέρος, ήταν μεγάλες.

«Μπορώ να πω ότι το μετάλλιο που κατέκτησα στο Βαλκανικό πρωτάθλημα δεν ήταν μια απρόσμενη επιτυχία για μένα. Με τον προπονητή μου έχουμε δουλέψει αρκετά τον τελευταίο καιρό και πιστέψαμε ότι υπάρχουν οι δυνατότητες να τα καταφέρω και να ανέβω στο βάθρο. Ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα μέχρι να πάω στην Τουρκία ήταν δύσκολο να συνειδητοποιήσω ότι θα μπορούσα πραγματικά να ανέβω στο βάθρο, γι' αυτό όταν τα κατάφερα ένιωσα μεγάλη ικανοποίηση και ευχαρίστηση, καθώς οι κόποι, οι θυσίες και τα πιστεύω μου ανταμείφθηκαν».

-Τι αισθάνθηκες όταν πήρες θέση για την εκκίνηση; Πώς ήταν η ψυχολογία σου και τι σκεφτόσουν στην κούρσα των 1.500, όταν οι αντίπαλοί σου είχαν τον ίδιο στόχο με σένα;

«Ήμουν σε πάρα πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση, ερχόμενη από αγώνες που είχα δώσει νωρίτερα στα Πανελλήνια πρωταθλήματα. Βέβαια, η διοργάνωση στο Βαλκανικό είναι εντελώς διαφορετική, καθώς μετέχουν καλοί και δύσκολοι αντίπαλοι από τα Βαλκάνια. Εγώ όλα αυτά τα είχα υπολογίσει, είχα προσχεδιάσει το πλάνο με το οποίο θα κατέβαινα στους αγώνες και μελέτησα αρκετά πράγματα που μπορεί να συμβούν στην κούρσα.

Η ατμόσφαιρα στην διοργάνωση ήταν εκπληκτική, όλα τα παιδιά χειροκροτούσαν τις προσπάθειές μας και αυτό ήταν ένα στοιχείο θετικό, για να μου ανέβει η ψυχολογία, ώστε να προσπαθήσω πολύ περισσότερο. Η αλήθεια είναι πως ο αγώνας δεν εξελίχθηκε όπως θα περίμενα, γιατί ήταν μια κούρσα τακτικής και η επίδοση που πέτυχα (5.06.21) δεν θεωρώ ότι με αντιπροσωπεύει, όμως σε τέτοιους μεγάλους αγώνες μετρά το μετάλλιο και όχι τόσο η επίδοση. Γι' αυτό είμαι ευχαριστημένη που κατάφερα και πήρα το χάλκινο και συνεχίζουμε».

-Ο ανταγωνισμός στην κούρσα για ένα μετάλλιο και μια διάκριση θα ήταν μεγάλος. Πώς τον αντιμετώπισες;

«Πράγματι, ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος. Η Τουρκία που ήταν και η διοργανώτρια χώρα, έχει μεγάλες δυνατότητες στις μεγάλες αποστάσεις και αυτό φάνηκε και στα αποτελέσματα. Τα δύο κορίτσια από την χώρα αυτή κατέκτησαν χρυσό και ασημένιο μετάλλιο».

-Όταν ολοκλήρωσες το 1.500άρι και διαπίστωσες ότι κατακτάς την 3η θέση, ποια ήταν τα συναισθήματα που σε διακατείχαν;

«Τεράστια χαρά, περηφάνια, ένιωσα ότι ανταμείφθηκαν οι κόποι μου όλο αυτό τον καιρό, ωστόσο μπορώ να πω ότι είμαι ακόμη πεινασμένη για μεγάλες επιτυχίες, γιατί θεωρώ ότι αυτό είναι μόνο η αρχή».

-Πόσο σε επηρέασε το γεγονός ότι δίπλα σου δεν είχες τον προπονητή σου  Παράσχο Κανλή; Σε διαφορετική περίπτωση, θα μιλούσαμε τώρα για μεγαλύτερη επιτυχία;

«Σίγουρα θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα για μένα γιατί με τον προπονητή μου έχουμε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση, με βοηθά τόσο αγωνιστικά, όσο και ψυχολογικά και το γεγονός ότι δεν ήταν μαζί μου στο Βαλκανικό, με δυσαρέστησε, αλλά αυτό που τώρα σκέπτομαι και χαίρομαι είναι το γεγονός ότι κατάφερα και χωρίς τον προπονητή μου να ανέβω στο βάθρο. Δεν θέλω να απασχολώ το μυαλό μου πώς θα ήταν τα πράγματα αν ήταν μαζί μου ο Π. Κανλής, από την στιγμή που δεν μπόρεσε να με ακολουθήσει. Εγώ είμαι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα».

-Τι σημαίνει για σένα το κεφάλαιο Εθνική ομάδα;

«Σημαίνει πάρα πολλά να κουβαλάς το εθνόσημο. Οι υποχρεώσεις και η ευθύνη, είναι μεγάλες. Ένιωσα μεγάλη περηφάνια και μακάρι να μου δοθεί πάλι η ευκαιρία τα επόμενα χρόνια να μπορέσω να εκπροσωπήσω επάξια την χώρα μου και το σωματείο στο οποίο ανήκω, σε μια διεθνή μεγάλη διοργάνωση».

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»