ΠΑΥΛΟΣ ΤΕΛΩΝΙΑΤΗΣ

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΜΑΔΑ

Είχε περάσει τα προηγούμενα χρόνια από αρκετές ομάδες της Λέσβου, μεταξύ αυτών και του Διαγόρα, όπου το όνομά του έγινε ευρέως γνωστό.

Από το προηγούμενο καλοκαίρι ο Παύλος Τελωνιάτης ανήκει στο  δυναμικό του Αίγειρου και όπως δηλώνει ο ίδιος στον «Δ», είναι αρκετά ευχαριστημένος από τον τρόπο που τον υποδέχθηκαν στην ομάδα και το όμορφο και φιλικό περιβάλλον που συνάντησε και είναι ένας από τους λόγους που τον οδήγησαν στο να ανανεώσει την συνεργασία και τον επόμενο χρόνο με τον σύλλογο των Μιστεγνών.

-Περάσαμε δύσκολες στιγμές με την καραντίνα που κράτησε τον κόσμο στο σπίτι και μαράζωσε τον αθλητισμό. Πώς βίωσες την όλη κατάσταση;

«Πραγματικά πολύ δύσκολες καταστάσεις βιώσαμε με την πανδημία.  Φόβισε τον κόσμο και τον έκανε αρκετά επιφυλακτικό. Αποτέλεσμα, τα  πάντα να παγώσουν και εμείς οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου, στην κυριολεξία χάσαμε την μπάλα μέσα από τα πόδια μας. Δεν μπορούσε, όμως, να γίνει  διαφορετικά, αφού προέχει η δημόσια υγεία. Ευτυχώς, η κατάσταση έχει βελτιωθεί, μπήκαμε ξανά στην καθημερινότητα και πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό». 

-Υπήρχε η πρόθεση τα πρωταθλήματα να κάνουν επανεκκίνηση, όμως αυτό δεν κατέστη εφικτό. Το περίμενες;

«Σίγουρα το περιμέναμε αυτό. Άλλωστε, δεν ήταν μόνο στον δικό μας  χώρο, αλλά γενικότερα. Κατά τη γνώμη μου, ήταν σωστή απόφαση να μην συνεχιστούν τα πρωταθλήματα».

-Πέρυσι το καλοκαίρι επέλεξες τον Αίγειρο για να αγωνιστείς. Ποιο το κίνητρο που σε οδήγησε εκεί;

«Είχα επιλέξει να πάω στην συγκεκριμένη ομάδα, γνωρίζοντας ότι τα  προηγούμενα χρόνια ήταν ένας σύλλογος που προσπάθησε να κάνει την υπέρβαση, χωρίς, ωστόσο, να το πετύχει. Ήθελα να φορέσω την φανέλα της ομάδας αυτής, γι' αυτό την επέλεξα.

Ήταν μια  καλή εμπειρία  για  μένα  το πέρασμά  μου από τον Αίγειρο. Συνάντησα μια όμορφη οικογένεια, από την πρώτη κιόλας στιγμή όλα  τα παιδιά με αγκάλιασαν, μου συμπεριφέρθηκαν άψογα, όπως και ο προπονητής μας Χρήστος Πουρής, που με καλωσόρισε λες και ήμουν καιρό στην ομάδα».

-Η αλήθεια είναι ότι η χρονιά, έστω και μισή, όπως κύλησε, δεν αντιπροσώπευσε τον Αίγειρο. Υπάρχει εξήγηση για την κακή πορεία που είχε η ομάδα;

«Όπως γνωρίζετε, στον Αίγειρο έγινε μεγάλη ανανέωση, έφυγαν όλοι οι παίκτες που αγωνίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια και η διοίκηση έβαλε μικρούς για να πάρουν εμπειρία και να βοηθήσουν την ομάδα στην Β κατηγορία. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν πήγαν όπως  τα  είχαν προγραμματίσει, χάθηκαν παιχνίδια και βαθμοί και το κυριότερο και πολύ σημαντικό, η ομάδα δεν διέθετε έμπειρους παίκτες που θα  βοηθούσαν τους μικρούς. Υπήρχαν ένα - δύο παιδιά, αλλά δεν επαρκούσαν. Αν είχαμε προβεί σε προσθήκες, τότε πιστεύω θα τα πηγαίναμε καλύτερα. Αποτέλεσμα, η ομάδα να βρεθεί στα χαμηλά στρώματα».

-Κατά την άποψή σου, ο Αστέρας Νίκης και ο Αχιλλέας δικαίως  πήραν την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία;

«Απολύτως δίκαια. Και οι δύο ομάδες διέθεταν αρκετά καλό υλικό, αξιόλογο σύνολο με καλοδουλεμένα παιδιά, κυρίως ο Αστέρας Νίκης, που ήξεραν τι ήθελαν, τι πρέπει να κάνουν στο γήπεδο και τα  αποτελέσματα στο τέλος τους δικαίωσαν. Από την άλλη, ο Αχιλλέας  είχε περισσότερη εμπειρία, απαρτιζόμενος από παίκτες που είχαν παίξει και σε άλλες ομάδες, διέθετε καλό προπονητή που γνώριζε την κατηγορία και δίκαια προβιβάστηκε στην μεγάλη κατηγορία. Εύχομαι και στις δύο ομάδες να τα καταφέρουν και στην νέα κατηγορία που θα βρίσκονται την χρονιά που έρχεται».

-Άλλη ομάδα που σε εντυπωσίασε;

«Θα έλεγα τον Κεραυνό, στον οποίο μάλιστα είχα αγωνιστεί για ένα διάστημα. Και αυτός άξιζε να ανέβει και ίσως μπορούσε να το πετύχει, αν το πρωτάθλημα συνεχιζόταν».

-Έπεισε το φετινό πρωτάθλημα;

«Όχι, σε καμία περίπτωση. Δεν είχε την ανταγωνιστικότητα που θα  περιμέναμε. Είχε ομάδες, αλλά οι περισσότερες ήταν μετρίου  επιπέδου. Ξεχώρισαν μόνο δύο τρεις ομάδες και αυτές μπόρεσαν και πήραν την άνοδο».

-Υπάρχουν τα περιθώρια το πρωτάθλημα να αποκτήσει περισσότερη αίγλη και να γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστικό;

«Αν οι παράγοντες το στηρίξουν, τότε θα γίνει. Αλλά και πάλι το θεωρώ λίγο δύσκολο. Το οικονομικό παραμένει η μεγαλύτερη μάστιγα για τα σωματεία, που δεν έχουν βοήθεια από πουθενά και πολύ φοβάμαι τώρα, ότι λόγω και του ιού, τα πράγματα θα χειροτερέψουν».

-Συνεργάστηκες με πολλούς προπονητές. Ποιος απ' αυτούς σε  εντυπωσίασε;

«Για μένα δύο ήταν οι προπονητές που μου έδωσαν το κίνητρο να  παίξω ποδόσφαιρο. Ο αείμνηστος Παναγιώτης Σαλταμάρας και ο Θοδωρής Παπαλόπουλος, που μου έδωσαν την ευκαιρία να  αγωνιστώ στον Διαγόρα, με  στήριξαν και με βοήθησαν πολύ».

-Θα σε ενδιέφερε να αγωνιστείς στην μεγάλη κατηγορία;

«Τα τελευταία χρόνια παίζω για μένα, αφού αγαπώ παθολογικά το ποδόσφαιρο. Δεν στοχεύω σε κάτι παραπάνω. Οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις δεν μου το επιτρέπουν. Αυτός ήταν και ένας από τους βασικότερους λόγος που άφησα τον τόπο καταγωγής μου την Άγρα και τον Μακαρέα, απ' όπου είχα ξεκινήσει. Το ευτύχημα είναι ότι βρίσκομαι  στον Αίγειρο και μπορώ και ανταπεξέρχομαι».

-Ποια είναι η φυσική σου θέση;

«Στόπερ και δεξιός οπισθοφύλακας».

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»