Για δεύτερη φορά ο Προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας Ποντίφικας Πάπας Φραγκίσκος επισκέφτηκε το Προσωρινό Κέντρο Φιλοξενίας στο Μαυροβούνι, το πρωί της περασμένης Κυριακής. Το αεροσκάφος που τον μετέφερε με την συνοδεία του, προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο «Οδ. Ελύτης» στις 10:15 το πρωί της Κυριακής. Τον υποδέχτηκε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας που έφτασε στο νησί μισή ώρα νωρίτερα και ο Μητροπολίτης Μυτιλήνης κκ. Ιάκωβος.

Στο χώρο της φιλοξενίας στο Μαυροβούνι, τους ανέμεναν ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχοινάς και ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νότης Μηταράκης.

Ο Πάπας Φραγκίσκος, σύμφωνα με το πρωτόκολλο, φτάνοντας στο ΚΥΤ δεν θα έβγαινε από το αυτοκίνητο. Εκείνος παραβιάζοντάς το, χαιρέτησε χωρίς μάσκα εκατοντάδες διαμένοντες του ΚΥΤ που βρισκόταν πίσω από τα κιγκλιδώματα, ευλογώντας τους, πιάνοντας τα χέρια τους, αγκαλιάζοντας παιδιά και εκφράζοντας το αίσθημα αγάπης και κατανόησης του δράματος που βιώνουν.

Κατά την ομιλία του, αναφέρθηκε στο μεταναστευτικό που είναι ένα πρόβλημα παγκόσμιο και όχι της Ελλάδας, επέκρινε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που κλείνουν την πόρτα στον πόνο, στους φτωχούς και κατατρεγμένους.

«Είμαι εδώ, είπε ο Πάπας, για να δω τα πρόσωπά σας, για να σας κοιτάξω στα μάτια. Μάτια γεμάτα φόβο και προσμονή, μάτια που είδαν βία και φτώχεια, μάτια χαραγμένα από πολλά δάκρυα. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης και αγαπητός Αδελφός Βαρθολομαίος, πριν πέντε χρόνια, σ' αυτό το νησί, είπε κάτι που με εντυπωσίασε: Όποιος σας φοβάται, δεν σας έχει κοιτάξει στα μάτια. Όποιος σας φοβάται, δεν έχει δει τα πρόσωπά σας. Όποιος σας φοβάται δεν έχει δει τα παιδιά σας. Λησμονεί ότι η αξιοπρέπεια και η ελευθερία υπερβαίνουν φόβο και διαίρεση. Λησμονούν ότι η μετανάστευση δεν είναι ένα πρόβλημα της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής, της Ευρώπης και της Ελλάδος. Είναι ένα πρόβλημα του κόσμου.

Η πανδημία μάς έπληξε παγκόσμια, μας έκανε να νιώσουμε όλοι μέσα στην ίδια βάρκα, μας έκανε να νιώσουμε τι σημαίνει να έχεις τους ίδιους φόβους. Ενώ, όμως, προωθούνται με κόπο οι εμβολιασμοί σε παγκόσμιο επίπεδο, και φαίνεται κάτι να κινείται, παρά τις πολλές καθυστερήσεις και αβεβαιότητες, στον αγώνα για τις κλιματικές αλλαγές, όλα δείχνουν μια τρομερή φυγοδικία σε ό,τι αφορά τις μεταναστεύσεις. Και, όμως, εδώ πρόκειται για ανθρώπους, για ανθρώπινες ζωές! Εδώ πρόκειται για το μέλλον όλων, που θα είναι γαλήνιο μόνο εάν ενταχθεί. Μόνο εάν συμφιλιωθεί με τους πιο αδύναμους το μέλλον θα είναι αίσιο.

Αναγνωρίζω τη δέσμευση να χρηματοδοτηθούν και να οικοδομηθούν αντάξιες δομές υποδοχής, και ευχαριστώ από καρδιάς τον τοπικό πληθυσμό για το πολύ καλό που έκανε και για τις πολλές θυσίες που έζησε.

Αλλά πρέπει με πίκρα να παραδεχτούμε ότι αυτή η Χώρα, όπως και άλλες, βρίσκεται σε δυσκολία και ότι στην Ευρώπη υπάρχουν εκείνοι που επιμένουν να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα σαν μια υπόθεση που δεν τους αφορά.

Είναι θλιβερό να ακούς να προτείνεται, ως λύση, η δέσμευση κοινών πόρων για την ανοικοδόμηση τοίχων. Ασφαλώς, είναι κατανοητοί φόβοι και ανασφάλειες, δυσκολίες και κίνδυνοι. Κατανοούνται βέβαια η κούραση και η απογοήτευση, που οξύνονται από την οικονομική κρίση και την πανδημία, αλλά δεν λύνονται τα προβλήματα και δεν καλυτερεύει η συμβίωση υψώνοντας φράκτες.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»