Η σχετική επιστημονική εργασία δημοσιεύθηκε στο έγκυρο διεθνές επιστημονικό περιοδικό «GeoHazards» ("Γεωκίνδυνοι") με τίτλο «Μορφοτεκτονικές δομές κατά μήκος του νοτιοδυτικού περιθωρίου Μυτιλήνης και η συσχέτισή τους με το νότιο κλάδο του Ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας στο Αιγαίο Πέλαγος». Η μελέτη, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Παρασκευή (Εύη) Νομικού του Πανεπιστημίου Αθηνών, συνυπογράφεται από τους Δημήτρη Παπανικολάου και Δανάη Λαμπρίδου του ΕΚΠΑ, καθώς επίσης τους Δημήτρη Ευαγγελίδη, Δημήτρη Λίτσα, Γιάννη Τσαπάρα, Ηλία Κολιοπάνο και Μαρία Πετρούλια της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του ΠΝ.

Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Ε. Νομικού, «τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από το Y/Γ ΩΚ Ναυτίλος, επεξεργάστηκαν για την κατασκευή ενός βαθυμετρικού χάρτη υψηλής ανάλυσης αλλά και τη δημιουργία ενός υποθαλάσσιου μορφοτεκτονικού χάρτη, στον οποίο παρουσιάζονται όλα τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά του πυθμένα νότια και δυτικά της Μυτιλήνης, σε συνδυασμό με την ενεργή τεκτονική της περιοχής. Τέτοιοι υποθαλάσσιοι μορφοτεκτονικοί χάρτες είναι απαραίτητοι για όλο το Αιγαίο αλλά και τον Ιόνιο Πέλαγος για την καταγραφή και εκτίμηση των υποθαλάσσιων γεωκινδύνων όπως σεισμοί, κατολισθήσεις και τσουνάμι, με τη συμβολή της Υδρογραφικής Υπηρεσίας να είναι σημαντική».

Συγκεκριμένα, χαρτογραφήθηκαν οι ζώνες μεγάλων ασυνεχειών του αναγλύφου του βυθού με μορφολογικές κλίσεις έως και 45 μοίρες, που αντιστοιχούν στα υποθαλάσσια ενεργά ρήγματα της περιοχής. Επιπλέον, κατασκευάστηκαν πανοραμικά διαγράμματα του περιθωρίου, όπου σημειώθηκαν οι ενεργές δομές των υποθαλασσίων ρηγμάτων.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Δ. Παπανικολάου «τα ρήγματα οριζόντιας ολίσθησης με διεύθυνση ΒΑ-ΝΔ μπορούν να δώσουν σεισμούς μεγέθους 7-7,5, ενώ τα κανονικά ρήγματα διεύθυνσης ΔΒΔ-ΑΝΑ μπορούν να δώσουν σεισμούς μεγέθους 6-6,5.

Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ακόμη ότι οι τρεις δυτικές λεκάνες της Μυτιλήνης αποτελούν εσωτερικές εφελκυστικές δομές (Pull-apart basins) ανάμεσα στα μεγάλα ρήγματα της Σκύρου και του Αδραμυτίου, που χαρακτηρίζονται από μεγάλη δεξιόστροφη οριζόντια ολίσθηση. Αυτό επιβεβαιώνεται από τους μηχανισμούς γένεσης δύο σεισμών μεγέθους 5 και 4,4 του 2019, που έγιναν στην περιοχή.

Τέλος, τα νέα δεδομένα της Μυτιλήνης συγκρίθηκαν από τους ερευνητές με τα διαθέσιμα δεδομένα κυρίως από τις λεκάνες της Σκύρου και του Βορείου Αιγαίου και εξήχθησαν έτσι γενικότερα συμπεράσματα για τις διευθύνσεις και τα χαρακτηριστικά των ενεργών ρηγμάτων και των αντίστοιχων σεισμών. Κύριο χαρακτηριστικό είναι η συνύπαρξη σεισμών από ρήγματα οριζόντιας ολίσθησης διεύθυνσης ΒΑ-ΝΔ, τα οποία κυριαρχούν, και σεισμών από κανονικά ρήγματα διεύθυνσης ΔΒΔ-ΑΝΑ.

Του Χρ. Διαμαντόπουλου

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»