Οι πτυχιούχοι των Σχολών ΕΠΑΣ βιώνουν καθημερινά στην σύγχρονη αγορά εργασίας με τους αδηφάγους όρους του ανταγωνισμού, την προσπάθεια υποβάθμισης των πτυχίων τους, καθώς και της κατάργησής τους.

Μέσω του άρθρου της Μαρ. Πλέσσα, εργαζόμενης κοινωνιολόγου που υφίσταται εδώ και χρόνια την απαξίωση της επιστήμης της εξελικτικής μελέτης της κοινωνίας, απολυμένη του κλάδου των μεταφορών από πολυεθνική που με την κρίση μεταφέρθηκε σε «τρίτη χώρα», απόφοιτη της σχολής ΕΠΑ.Σ Συγγρού που υφίσταται υποτίμηση πτυχίου, βλέπουν την δική τους εικόνα στον αγώνα και την αγωνία για την επαγγελματική τους αποκατάσταση.

Στο άρθρο της με τίτλο «Τι ακριβώς υποτιμάτε και υποτιμάται;», αναφέρει:

«Με άλλα λόγια, οι τεχνικές σχολές ΕΠΑ.Σ από το επίπεδο 4 Ανώτερης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, υποβαθμίστηκαν στο 3, που τις υποτιμά στην ονομαζόμενη μεταγυμνασιακή εκπαίδευση. ΕΠΑ.Σ. ονομάζονται οι Σχολές Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, εκ των οποίων πενήντα μία υπάγονται στο υπ. Παιδείας, έξι στο υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης, καθώς και στα υπ. Υγείας και Τουρισμού. Κι αν κάποιος αναρωτιέται «και ποιος σκάει γι' αυτό;» να εξηγήσουμε πώς αυτό ενσαρκώνεται σε φράση εργοδότη ή διευθυντή σε μία συνέντευξη εργασίας απέναντι από έναν απόφοιτο ΕΠΑ.Σ.:

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»