Το ΣτΕ ενέκρινε την αδειοδότηση για την δομή στη Χίο, ενώ ως προς τη Λέσβο είναι πλήρως συμμορφωμένο το Υπουργείο Μετανάστευσης & Ασύλου με τις αποφάσεις του ΣτΕ.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου:

Το Συμβούλιο της Επικρατείας (5ο Τμήμα), με την απόφασή του, απέρριψε την με αριθμό 1503/2021 αίτηση ακύρωσης του Δήμου Χίου για την κατασκευή κλειστής ελεγχόμενης δομής στη Χίο και συγκεκριμένα εντός του δημοσίου κτήματος με ΑΒΚ 210, για τους παρακάτω επτά λόγους:

-Διότι αρμοδίως το Υπουργείο Μετανάστευσης & Ασύλου έχει εκδώσει τις Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις του έργου.

-Διότι το έργο δεν αναμένεται να υποβαθμίσει και να βλάψει την ακεραιότητα των κοντινών περιοχών Natura, αλλά και των περιοχών Παντουκιός και Συκιάδα, οι οποίες σε κάθε περίπτωση, βρίσκονται σε απόσταση από το έργο.

-Διότι το Δημοτικό Συμβούλιο απέρριψε πρόταση του Δημάρχου Χίου για εξεύρεση άλλης θέσης, δεδομένου ότι η εγκατάσταση της ΒΙΑΛ πρέπει να επιστραφεί στο Δήμο Χίου.

-Διότι νομίμως η Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού υπέγραψε την απόφαση, με την οποία ενέκρινε την χωροθέτηση της δομής εντός του αρχαιολογικού χώρου κατόπιν ομόφωνης γνωμοδότησης του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ).

-Διότι η αρχαία αγροικία στο Ρημόκαστρο βρίσκεται σε πολύ μεγάλη απόσταση, ενώ στο χώρο δε βρέθηκαν αρχαιότητες έπειτα από αυτοψία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χίου.

-Διότι δεν παραβιάστηκαν οι αρχές της καλής λειτουργίας της διοίκησης, αφού η Διοίκηση έλαβε μέτρα προς ελάφρυνση ορισμένων ακριτικών νησιών, στις οποίες ανήκει η Χίος, όπως είναι η αποσυμφόρηση των νησιών με τη λειτουργία 28 δομών φιλοξενίας σε διάφορους δήμους της ηπειρωτικής Ελλάδος, οι μειωμένοι συντελεστές Φ.Π.Α. και η ρύθμιση που προβλέπει την απόδοση τελών καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού και τέλος ακίνητης περιουσίας, τα οποία καταβάλλονται από το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου ως ενιαίο τέλος ανά διαμένοντα σε μονάδα προσωρινής φιλοξενίας στους οικείους δήμους.

-Διότι η επίλυση της αμφισβήτησης για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της επίδικης έκτασης ανήκει στη δικαιοδοσία των αρμοδίων, κατά το Σύνταγμα, Πολιτικών Δικαστηρίων.

Να σημειωθεί ότι με την υπ' αριθμ. 58/29-4-2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χίου, απορρίφθηκε η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του Δήμου Χίου και η πρόσθετη παρέμβαση του Δικηγορικού Συλλόγου Χίου, καθώς το Πρωτοδικείο Χίου έκρινε πως από τα όλα έγγραφα που προσκομίστηκαν, αποδεικνύεται πως το γεωτεμάχιο ΑΒΚ 210, που πρόκειται να εγκατασταθεί η δομή, ανήκει στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου. Επιπλέον, για την ευρύτερη έκταση που ο Δήμος ισχυρίζεται πως του ανήκει, το Δικαστήριο έκρινε πως κανένα αποδεικτικό στοιχείο για το ιδιοκτησιακό δεν προσκομίστηκε από τον τελευταίο.

Στην ως άνω απόφαση του ΣτΕ, καθώς και σε πρόσφατες αποφάσεις αναφορικά με ανάλογες προσφυγές το ΣτΕ δέχθηκε ότι οι Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις είναι ορθή συνταγματικά διαδικασία, για δομές με χωρητικότητα έως 3 χιλιάδες διαμένοντες. Για δομές μεγαλύτερου μεγέθους, το ΣτΕ ζητά να ακολουθηθεί η διαδικασία της έκδοσης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ).

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»