Ευθύνες επιρρίπτει η δημοτική σύμβουλος Δυτικής Λέσβου Χρ. Ζωγράφου στην Δημοτική Αρχή, τονίζοντας ότι όφειλε να αναλάβει πρωτοβουλία και πέρα από στερεότυπα να μην αποποιείται των ευθυνών, για το ποιανού αρμοδιότητα είναι η φροντίδα των δασών.

«Μια δημοτική αρχή, που σέβεται τον εαυτό της και την αποστολή της, παλεύει για το κοινό συμφέρον του τόπου και των πολιτών. Για όλα τα θέματα που συνιστούν το κοινό συμφέρον, όσο κι αν ο νόμος έχει περιορίσει τις αρμοδιότητές της, δεν περιμένει πότε θα αξιωθεί η περιφέρεια ή το υπουργείο για το πότε θα γυρίσουν να δουν το ΔΙΚΟ μας πρόβλημα.

Παλεύει, διεκδικεί δυναμικά, κινητοποιεί τους πολίτες. Δεν εφησυχάζει μέχρι να βρεθεί λύση. Συνεργάζεται με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς κάθε θέματος.

Για πυροπροστασία έλαβε ο δήμος από το κράτος 200 χιλιάδες ευρώ. Η δημοτική αρχή τα παραδέχτηκε, τα διένειμε από 20 χιλ. σε κάθε κοινότητα. Μικρά ποσά για ένα δήμο με τεράστια δασική έκταση.

Όταν ο δήμος σου διαθέτει τεράστια δασική έκταση δεν μπορείς  να εφησυχάζεις με τα ψίχουλα που σου δίνει το κράτος για πυρασφάλεια.

Φυσικά και τα δάση παίρνουν φωτιά. Εννοώ και χωρίς τους εμπρηστές.

Αλλά ένα δάσος φροντισμένο, με τις αντιπυρικές του ζώνες, τις δεξαμενές νερού κατά διαστήματα, την καλλιέργεια των πηγών, την επιτήρηση, την κατά το δυνατόν καθαριότητα και όλα τα μέτρα που προτείνουν οι ειδικοί, περιορίζει το κακό στο ελάχιστο.

Εμείς, οι ευλογημένοι από τη φύση με πλούσια δάση, θα έπρεπε να είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι. Θα έπρεπε οι πιέσεις μας προς την περιφέρεια και την κυβέρνηση να είναι ανυπόφορα συνεχείς και έντονες.

Όμως, ο δήμαρχος της Δυτικής Λέσβου, αν και έχει διατελέσει σε πλήθος δημοτικούς σχηματισμούς, πότε ως αντιπολίτευση, πότε ως  συμπολίτευση -ακόμα και σε θέσεις αντιδημαρχίας- δεν έμαθε να είναι αποτελεσματικός. Δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να μάθει ή, ακόμα  χειρότερα, επιλέγει αυτόν τον τρόπο λειτουργίας.

Αναμένουμε τις δράσεις πρόληψης στο άλλο μεγάλο δάσος μας, εκείνο των Παρακοίλων».