Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Η πανδημία συνεχίζεται και οι διαφορές με το προηγούμενο καλοκαίρι είναι πολύ μεγάλες. Ενώ πέρυσι την ίδια εποχή τα κρούσματα ήταν πολύ λιγότερα, φέτος τα δεδομένα έχουν αλλάξει θεαματικά και ο λόγος είναι αφενός οι πιο επιθετικές υποπαραλλαγές του ιού αλλά και η άρση των περιοριστικών μέτρων που σε συνδυασμό με την υπερβολική χαλάρωση των πολιτών, πολλαπλασίασαν τα κρούσματα σε όλη την Ελλάδα.

Με σχεδόν δεδομένη την επιθετική συμπεριφορά του ιού για το επικείμενο φθινόπωρο, αλλά και τον εφησυχασμό των πολιτών που θεωρούν πως από την στιγμή που κόλλησαν δεν θα ξανακολλήσουν, οδεύουμε προς μία δύσκολη περίοδο, με απρόσμενες επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού αλλά και το σύστημα Υγείας γενικότερα.

Δυστυχώς, την ίδια εποχή που συμβαίνουν αυτά, δεν είναι και λίγοι αυτοί που θεωρούν πως ο κορωνοϊός είναι μια απλή «γριπούλα», δείχνοντας αφενός την παραπληροφόρηση που έχουν, αλλά και αφετέρου αποδεικνύοντας ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει στο παραμικρό το μέγεθος του κινδύνου. Αυτή η μικρή και ασήμαντη «γριπούλα» έχει οδηγήσει στο θάνατο χιλιάδες ανθρώπους και ακόμη περισσότερους στις ΜΕΘ.

Το δε τραγικό όλων είναι πως συνεχίζουν την προπαγάνδα επικαλούμενοι αστείες θεωρήσεις κάποιων τυχάρπαστων, που παίρνουν στο λαιμό τους χιλιάδες ζωές. Αμορφωσιά και έλλειψη γνώσης πάντα υπερίσχυαν σε αυτό τον τόπο.  

Γιατί και τώρα να μην ισχύσουν; Τι έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια, όπου ο ξερολισμός και η υπεροψία προκάλεσαν και προκαλούν αμέτρητα προβλήματα; Οι πολλές θεωρίες και απόψεις πάντα συγκινούσαν και συγκινούν τους απληροφόρητους πολίτες που σπεύδουν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους από φήμες, διαδόσεις και αστήρικτες απόψεις.

Οι Έλληνες θαύμαζαν πάντα την κινδυνολογία, εκστασιάζονταν στην θέα και έκφραση μυστικών θεωριών και σαγηνεύονταν από τις κάθε είδους «αποκλειστικότητες» που αναμεταδίδονταν στα δελτία ειδήσεων, τερμάτιζαν πάντα τα στατιστικά τηλεθέασης καθήμενοι στους καναπέδες, απολαμβάνοντας τους διαξιφισμούς στα πάνελ, που το μόνο που δεν λάμβαναν ποτέ υπόψιν τους ήταν η γνώμη των επιστημόνων και δη όλων εκείνων που δεν δουλεύουν για «λογαριασμό εταιρειών», όπως αρέσκονται να λένε οι φωτεινοί παντογνώστες, αλλά για την ίδια την έρευνα που δεν είναι πάντα στην «υπηρεσία του κεφαλαίου», όπως κόπτονται κάποιοι εναπομείναντες κινδυνολόγοι της συστημικής αριστεράς.

Οι Έλληνες πάντα ήξεραν τι γίνεται καθημερινά, πάντα είχαν μια γνώμη για τα διαδραματιζόμενα συμβάντα και η γνώμη αυτή ήταν πάντα «τεκμηριωμένη» από φήμες, κουτσομπολιά και διαδόσεις.

Στην περίπτωση του κορωνοϊού δεν έχει αλλάξει κάτι και όλοι πλέον γνωρίζουν τα πάντα γύρω από τις αιτίες των κρουσμάτων, θανάτων και διασωληνωμένων.

Οι δε ανεμβολίαστοι είναι οι καλύτεροι γιατροί, έχουν διπλώματα ιατρικής, χημείας και βιολογίας, ξέρουν τα πάντα από το παρασκήνιο γύρω από τον κορωνοϊό, έχουν «ατράνταχτες» αποδείξεις για τον μαζικό χρηματισμό των γιατρών σε παγκόσμια κλίμακα, έχουν αποδείξεις για το «ξεπούλημα» του Π.Ο.Υ. και του ECDC, ξέρουν τι σχεδιάζουν τα «κέντρα εξουσίας» για την μείωση του πληθυσμού από την μαζική χρήση εμβολίων, με λίγα λόγια γνωρίζουν ποια είναι η αλήθεια.

Η πανδημία λοιπόν, συνεχίζεται ακατάπαυστα και μαζί με αυτήν διαιωνίζονται και οι απίθανες θεωρίες για την προέλευση και παράτασή της, ξέρουν, λέει, αυτοί γιατί «θέλουν να μας ξανακλείσουν μέσα».

Με αυτά και με αυτά, μία ακόμη σοβαρή κρίση από ένα σοβαρό υγειονομικό πρόβλημα, που ως δια μαγείας, σύμφωνα με τους αντιεμβολιαστές και τα ακροδεξιά υποστηρικτικά τους κέντρα είναι πολιτικό, συνεχίζεται και μαζί με αυτήν και οι θεωρίες για παγκόσμια τάξη, που λένε, ότι δηλαδή κάποιοι «παντοδύναμοι» αποφασίζουν για την τύχη μας και όχι εμείς για τους εαυτούς μας.

Τελικά αυτό που απομένει, είναι να ρωτήσουμε όλους αυτούς τους αγανακτισμένους για την «φυλακή» που ζούνε, τι κοινωνία επιθυμούν και ποιον κόσμο ονειρεύονται. Αν δηλαδή θέλουν ένα πιο ελεύθερο κράτος ή μήπως επειδή μισούν τα εμβόλια και πολλοί από αυτούς την διαφορετικότητα και την δημοκρατία, οδεύουν προς έναν ακροδεξιό συνασπισμό χωρίς να το έχουν πολυκαταλάβει. Γιατί για αυτόνομη κοινωνία ουδείς λόγος, για όλους αυτούς που σύρονται πίσω από τα  ακροδεξιά, ομοφοβικά, ρατσιστικά και τελικά αντιδημοκρατικά τσιτάτα. Για την δε ελευθερία που αναζητούν, μάλλον δεν ξέρουν για ποιο πράγμα μιλούν.