Μετά από 12 χρόνια εφαρμογής του μνημονιακού μέτρου «clawback», την υποτιμολόγιση κατά 40% των τιμών αποζημίωσης από το 1991(!) και παρά την έξοδο της χώρας επισήμως από τα μνημόνια, ο οικονομικός στραγγαλισμός του εργαστηριακού κλάδου συνεχίζει κι ο ιδιώτης βρίσκεται σε απόγνωση.

Οι εργαστηριακοί γιατροί ζητάν:

-Κατάργηση του clawback, ως ένα άδικο μέτρο που εφαρμόζεται επιλεκτικά στους εργαστηριακούς γιατρούς και όχι στους προμηθευτές. Οι εργαστηριακοί γιατροί δεν ευθύνονται για τη δαπάνη, αφού είναι υποχρεωμένοι να εκτελούν όλα τα παραπεμπτικά που προσκομίζονται από τους ασφαλισμένους. Μέχρι την κατάργησή του να μην είναι απαιτητή η προείσπραξη του clawbαck.

-Αναδρομική διαγραφή του συνολικού ποσού clawback. Ιδιαίτερα το clawback του 2020, που αφορά έτος πανδημίας, με σημαντικά προβλήματα ρευστότητας και χρηματοδότησης.

-Εισαγωγή δυναμικού κλειστού προϋπολογισμού ανά ασθενή, ανάλογα με την ασθένειά του και τα ισχύοντα διαγνωστικά και θεραπευτικά πρωτόκολλα.

-Συνεχής εποπτεία των συνταγογραφούμενων εξετάσεων και περιορισμό τους εάν αυτές αποκλίνουν από τα διαγνωστικά και θεραπευτικά πρωτόκολλα και υποχρεωτική εφαρμογή τους.

-Καθιέρωση αμοιβής ιατρικής επίσκεψης στον εργαστηριακό γιατρό, Βιοπαθολόγο και Ακτινοδιαγνώστη, Κυτταρολόγο ΚΟΚ, καθότι μέχρι σήμερα αποζημιώνεται μόνο το κόστος της εξέτασης, αλλά όχι το κόστος της ιατρικής πράξης.

-Αναστολή των ποιοτικών κριτηρίων για τους αξονικούς και τους μαγνητικούς τομογράφους και επανακαθορισμός αυτών ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των μηχανημάτων, τη χρήση τους και με εκτίμηση της ποιότητας των παρεχόμενων διαγνωστικών πράξεων.

-Έλεγχο με ορκωτούς λογιστές για τα clawback που απαιτεί ο ΕΟΠΥΥ από τους γιατρούς, έως σήμερα.