*Καλοκαίρι. Περίοδος χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς, κυρίως για τους νεαρούς και τα σχολειόπαιδα. Θάλασσα, εκδρομές και διασκέδαση σε μπαρ και συναυλίες .

Όλα καλά μέχρι εδώ και λογικά και φυσιολογικά. Μάλιστα μετά την πίεση των σχολικών εξετάσεων, θέλουν να απολαύσουν την χαρά και την χαλάρωση. Και οι γονείς θέλοντας τα παιδιά τους να είναι ευχαριστημένα και να μην τους χαλάνε χατίρι, και να μην στερούνται τίποτα, τα αφήνουν χαλαρά.

Όμως εκεί έξω, στις νυχτερινές εξόδους, η τρέλα της νεότητας και της εφηβείας, τους εξωθεί σε τρέλες και κινήσεις εκτός ορίων. Και από την στιγμή που δεν υπάρχει κανένας φραγμός , καμιά τιμωρία, τα παιδιά βρίσκονται στο έλεος του καθενός που λειτουργεί με βάσει το κέρδος και τίποτ' άλλο. Έτσι βλέπουμε όλο και πιο συχνά η πλειοψηφία των μπαρ, να σερβίρει αλκοόλ σε εφήβους των 15 και 16 ετών. Δυστυχώς χάνουν τον έλεγχο, δεν μπορούν να σταματήσουν, για πολλούς και διαφόρους λόγους, με αποτέλεσμα το 90% να παιδιών αυτών να παρουσιάζουν έντονες στομαχικές διαταραχές, να γυρίζουν στα σπίτια τους υποβασταζόμενα από φίλους ή από τους γονείς τους , που ειδοποιούνται να τα μαζέψουν.

Και ερχόμαστε τώρα να θέσουμε το ερώτημα: ας πούμε ότι οι  «επιχειρηματίες» που προσφέρουν τα ποτά, έχουν τους λόγους τους, όπως και τα παιδιά που νομίζουν ότι με το να γίνεις λιάρδα έχεις ενηλικιωθεί, δεν υπάρχουν ελεγκτικές αρχές ; Δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος σ' αυτά τα μαγαζιά για το πώς λειτουργούν; Δεν έχει γίνει καμιά καταγγελία από γονείς , γιατί έθεσαν σε κίνδυνο την υγεία του παιδιού τους, προσφέροντας του αλκοόλ (που κανείς δεν γνωρίζει επίσης πόσο και να είναι νοθευμένο , ποτά μπόμπες). Πώς γίνεται ποτέ να μην έχει γίνει κανενός τέτοιου είδους σύλληψη και επιβολή ανάλογου προστίμου;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»