Του Φίλιππου Ζάχαρη (zachfil64@gmail.com)

Καλοκαιριού μηνύματα και εξισώσεις ζωής που δεν επιλύονται όταν οι άνθρωποι επαναλαμβάνονται στην καθημερινότητά τους. Το λέω αυτό γιατί και πάλι κατά χιλιάδες οι εκδρομείς και αδειούχοι εγκαταλείπουν τα αστικά κέντρα για να επισκεφθούν τα όμορφα νησιά ή να επιστρέψουν στην γενέτειρά τους και μόνο τότε να θυμηθούν τις ρίζες τους, λες και η ανάμνηση ξαναζωντανεύει σε συγκεκριμένους χώρους και μάλιστα επιβάλλεται αυτό.

Καλοκαιριού ένδοξες στιγμές όταν τα πάθη αναβλύζουν το ίδιο όπως και οι φωτιές που εξαπλώνονται εδώ και κει χωρίς τέρμα και με μεγάλη διάρκεια. Είναι οι στιγμές εκείνες που η ξεγνοιασιά διασταυρώνεται με την συνήθεια να λέμε πάντα τα ίδια πράγματα με τους ίδιους πρωταγωνιστές ηθοποιούς μιας παράστασης που δεν έχει τελειωμό.

Και αυτά συμβαίνουν σε μια Ελλάδα που εξακολουθεί να υποφέρει από επαναλαμβανόμενες κούρσες κομματικής διαδοχής σε όλα τα επίπεδα, κυβερνητικά και αντιπολιτευτικά. Εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή αρμενίζουν σε ταραγμένα πελάγη και αυτό συμβαίνει γιατί η γλύκα της εξουσίας είναι ελκυστική, αλλά πάνω απ' όλα σημαίνουσα η ολική επαναφορά.

Στην κυβέρνηση ψάχνουν να κλείσουν το ένα μέτωπο μετά το άλλο και αυτό δεν θα είναι η τελευταία παράσταση, καθώς χειμώνας έρχεται και τα οικονομικά μέτωπα παραμένουν ανοιχτά.

Στον υπόλοιπο κόσμο, το πλέον απεχθές κράτος που ακούει στο όνομα Ρωσία, είναι εκείνο που με σημαία τον αυταρχισμό απειλεί σοβαρά την Ευρώπη, μια χώρα που χρησιμοποιεί κάθε μέσον για να υποτάξει τον γενναίο ουκρανικό λαό. Φυσικά για την τερατώδη αυτή εισβολή, η αριστερά και η ακροδεξιά επιδίδονται σε μια πρωτόγνωρη για τα δεδομένα συμμαχία με την απλόχερη υποστήριξη στον Πούτιν. Αλλά αυτά τα έχουμε πει πολλές φορές και δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε.

Στην Ελλάδα λοιπόν της καλοκαιρινής αύρας, φυσά ούριος άνεμος που σπρώχνει τις νοοτροπίες στο συντηρητικότερον, με τις ευλογίες των κομμάτων, δεξιών, κεντρώων και αριστερών. Αν εξαιρέσει κανείς κάποιες κινήσεις αποδοχής των κοινωνικών μειοψηφιών που έχει προβεί η κυβέρνηση, δίνοντάς τους ανάσες αναγνώρισης, δεν βλέπω κάτι άλλο να γίνεται που να αξίζει σημαντικής αναφοράς.

Η συζήτηση βέβαια του καλοκαιριού μπορεί να επικεντρωθεί και στα ψίχουλα προς τα φτωχά νοικοκυριά, στήριξη ελάχιστη που μπορεί να κριθεί θετικά μόνο αν την συγκρίνει κανείς με την καταστροφική πολιτική Κατρούγκαλου προς τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Ναι, γίνονται κάποια βήματα, είτε για ψηφοθηρικούς σκοπούς είτε για λόγους μάρκετινγκ. Εντούτοις, τα βήματα αυτά συνοδεύονται από αυταρχικές πολιτικές που δεν αλλάζουν την εικόνα της κυβέρνησης. Η ΝΔ δεν μπορεί να προχωρήσει σε κάτι περισσότερο, παρά το γεγονός ότι στηρίζεται από ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών. Η δεξιά κυβέρνηση με το κεντρώο προσωπείο και τις ενίοτε αριστερές παρεμβάσεις, δεν είναι δυνατόν να ξεφύγει ή να απαλλαγεί από τις ακροδεξιές συνιστώσες. Εντούτοις, η κυβέρνηση δεν έχει αντιπολίτευση και η λεγόμενη αριστερά έχει ξεπουλήσει τα πάντα στο βωμό της κατάκτησης αξιωμάτων.

Από αυτά και άλλα πολλά μπορεί να εμπλουτιστεί η καλοκαιρινή αύρα, με πολίτες διψασμένους για τις παραλίες αλλά αδιάφορους για τις εικόνες των βομβαρδισμών των ουκρανικών πόλεων. Με πολίτες που απολαμβάνουν τα τσιπουράκια και τους μεζέδες, όταν στην Ευρώπη απειλείται να επικρατήσει το χάος τον επερχόμενο χειμώνα με την σαρωτική ακρίβεια αλλά και πείνα που απειλεί τα κράτη μέλη.

Για τους εκδρομείς, όμως και τους αδειούχους, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Οι πολίτες έχουν από δεκαετίες τώρα ηττηθεί σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικο-οικονομικής ζωής. Δεν περιμένουν λοιπόν, τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο παρά ψίχουλα και παντεσπάνι.

Εξάλλου στην Ελλάδα το γνωρίζουν αυτό όλοι πολύ καλά και τρόπον τινά το επικροτούν. Όταν στην Ευρώπη οι πολίτες ανησυχούν για την κλιματική αλλαγή, εδώ το κύριο μέλημα είναι να βρούμε το νησάκι της αρέσκειάς μας. Όταν η ανθρωπότητα συγκλονίζεται από την εμφάνιση των νέων δικτατοριών, εδώ κάποιοι πανηγυρίζουν για την πιθανή επανεμφάνιση της δικτατορίας του προλεταριάτου.

Ασχοληθείτε καλύτερα με τα τσίπουρα και τα ξεπουλημένα συνδικάτα, σύντροφοι, και αφήστε τον σκεπτόμενο κόσμο στην ησυχία του.

Εξάλλου, μέχρι και ο τρανός Κουτσούμπας ζήτησε από τον Μητσοτάκη να κάνει κάτι για τις πυρκαγιές και γέλασε ο κόσμος όλος για τα επιχειρήματα που ακούγονται του τύπου «αν δεν είχαμε στηρίξει την Ουκρανία, θα είχαμε τα ρωσικά Μπέριεφ στον αγώνα κατά των πυρκαγιών».

Αυτά και άλλα πολλά από το καλοκαιρινό μέτωπο. Καιρός να ανοίξουν οι σαμπάνιες και τα πυροτεχνήματα από τα αμέτρητα πάρτι. Και ας πεινάει πολύς κόσμος και ας χαμηλώνει μέρα με την ημέρα το διανοητικό επίπεδο του καθενός σε αντάλλαγμα της παντεσπάνης και των ιταμών αυξήσεων. Που για κάποιους βέβαια είναι κάτι.