Άκρως συγκινητικό να έχεις στα χέρια σου χριστουγεννιάτικες ευχετήριες κάρτες από το μέτωπο και τα βουνά της Κορυτσάς τον Δεκέμβριο του 1940.
-Ρίγη συγκίνησης για τους ανθρώπους που ενώ βρισκόταν στο μέτωπο, νοσταλγώντας την οικογενειακή θαλπωρή, βρισκόταν έστω και νοερά κοντά στους δικούς τους
-ευχόμενοι να έρθει η ώρα που θα ήταν και πάλι όλοι μαζί για να γιορτάσουν ελεύθεροι την θεία χάρη Του Χριστού,
Την προσμονή του νέου έτους
-Αυτά ήλπιζαν και γι' αυτά πολεμούσαν, γι'αυτά αγωνιζόταν
-υπήρχαν και περιπτώσεις που δεν μπορούσαν να βρουν αντίστοιχες με την εποχή κάρτ ποστάλ και γιορτινές κάρτες,
Και αντί για χριστουγεννιάτικες, έγραφαν σε πασχαλινές κάρτες.
-Αυτές βρισκόταν. Όμως ήταν γραμμένες με την ίδια ζέση, το ίδιο πάθος και τον ίδιο πόθο:
-αυτό της λευτεριάς και της αντάμωσης.
-Οι ιστορικές αυτές κάρτες, από το αρχείο του Μάκη Βενέτα, έχουν την δική τους πορεία και την δική τους αξία
-και αναδεικνύουν την ουσία και την σημασία του να είσαι συλλέκτης αναμνήσεων και χτύπων καρδιάς ηρώων