Το θέμα της αδιαφορίας της Δ. Αρχής στην παραχώρηση της Πινακοθήκης στην Αγ. Παρασκευή από τους Δημ. και Μάγδα Αναγνωστή, που περιλαμβάνει 200 έργα νεώτερης ελληνικής ζωγραφικής, γλυπτικής και χαρακτικής, έχει φτάσει στο απροχώρητο. Θα εκπληρώσει ο Δήμος τις υποχρεώσεις του, όπως έχει με συμφωνητικά δεσμευτεί, και επανειλημμένα, γραπτώς και προφορικώς, έχει υποσχεθεί; Αξιώνουμε μια εξήγηση για τους απαξιωτικούς χειρισμούς, αλλά και μια ξεκάθαρη απάντηση για το μέλλον της Πινακοθήκης.

Ανοιχτή επιστολή προς τον Δήμο Δυτικής Λέσβου, τον Δήμαρχο Ταξιάρχη Βέρρο και το Δημοτικό Συμβούλιο, απέστειλαν οι Δημήτρης και Μάγδα Αναγνωστή. Αφορά την υπό αναμονή Πινακοθήκη της Αγίας Παρασκευής, που λιμνάζει (κυριολεκτικά και μεταφορικά) 5 χρόνια τώρα, με την ελπίδα πως η δημοσιοποίησή της θα λειτουργήσει θετικά για την επανεκκίνησή της. Την ανοιχτή επιστολή συνοδεύει και ένα ιστορικό, αρκετά συντομευμένο, το οποίο είναι εις γνώστη του Δημοτικού Συμβουλίου, το οποίο, όμως, έμεινε κι αυτό αναπάντητο.

Αναλυτικότερα, η ανοιχτή επιστολή των Δημ. και Μάγδας Αναγνωστή, αναφέρει:

«Στην έναρξη της νέας αυτοδιοικητικής τετραετίας επανερχόμαστε στο θέμα της λειτουργίας, επιτέλους!, της Πινακοθήκης Αγίας Παρασκευής, η οποία περιλαμβάνει πάνω από 200 έργα νεώτερης ελληνικής ζωγραφικής, γλυπτικής και χαρακτικής, θέμα σημαντικό για το χωριό μας και τον Δήμο συνολικά, ακόμη και αν τώρα πολλοί φαίνεται πως δεν το αντιλαμβάνονται. Πέρασαν πάνω από τέσσερα χρόνια χωρίς να τηρηθούν από πλευράς σας οι αναληφθείσες αυτονόητες υποχρεώσεις, σύμφωνα με τους όρους της δωρεάς μας, τις αποφάσεις του Τοπικού Συμβουλίου Αγίας Παρασκευής και του Δημοτικού Συμβούλιου του ενιαίου τότε Δήμου Λέσβου, και τα συμφωνητικά που υπογράψαμε με τον αείμνηστο Δήμαρχο Σπύρο Γαληνό. Αντίθετα εμείς, όπως είχαμε αναλάβει την δέσμευση, ολοκληρώσαμε την ανάρτηση – έκθεση των έργων, με δικές μας δαπάνες και προσωπική εργασία. Δυστυχώς, όμως, ο χώρος και το περιεχόμενό του έχουν εγκαταλειφθεί στη φθορά του χρόνου και των καιρικών συνθηκών, και η δημοτική περιουσία καταστρέφεται ανάλγητα. Οι επαναλαμβανόμενες συσκέψεις αρμοδίων παρουσία μας, και οι υποσχέσεις οι οποίες ξεχνιούνται την επόμενη στιγμή, μήπως τελικά είναι δηλωτικές των πραγματικών προθέσεων σχετικά με την ολοκλήρωση του έργου; Πώς αλλιώς θα πρέπει να εκληφθεί το ότι ενώ μιλάμε για μια συνολική δαπάνη κάτω των 10000 ευρώ δεν έχουν προβλεφθεί πουθενά αυτά τα χρήματα 3 χρόνια τώρα;

Σας παραπέμπουμε σχετικά στην από 22/2/2023 αίτησή μας και κυρίως στην εξέλιξη της υπόθεσης, όπως καταγράφεται στο ιστορικό – αίτηση που αποστείλαμε με μέιλ στις 7/7/2023, στην οποία πήραμε μόνο προφορική απάντηση, πως θα ολοκληρωθούν τα πάντα άμεσα, χωρίς βεβαίως έκτοτε να συμβεί το παραμικρό. Μπαίνουμε στο τρίτο καλοκαίρι, και τίποτε δεν προχώρησε στον χρόνο που προηγήθηκε, γεγονός που βλάπτει ποικιλότροπα τόσο εμάς, όσο και το αγαπημένο μας χωριό, την Αγία Παρασκευή. Γνωρίζετε από την ιστορία και την σχολική και κοινωνική εκπαίδευση πως η πρακτική των δωρεών προς την πατρίδα ξεκίνησε ήδη από τα χρόνια του τουρκικού ζυγού και άνθισε διευρυμένα μετά την σύσταση του νεοελληνικού κράτους, συνεχιζόμενη μέχρι τις μέρες μας. Γνωρίζετε, επίσης και την επίδραση τέτοιων ενεργειών στον κάθε Έλληνα ξεχωριστά που άσκησαν αυτές και συνεχίζουν να ασκούν. Ξέρουμε όλοι τι καρποί προέκυψαν και σε πόσους τομείς (παιδεία, θρησκεία, υγεία, πολιτισμό, εθνική άμυνα κλπ.) εξαπλώθηκε το ιδανικό της ευεργεσίας ώστε να γίνει παράδοση, εθνική, πολιτιστική, θρησκευτική. Σχολεία ιδρύθηκαν όπου μορφώθηκαν ολόκληρες γενιές Ελλήνων, χτίστηκαν εκκλησίες όπου οι πιστοί βρήκαν καταφύγιο, ολόκληρες περιοχές αναπτύχθηκαν χάρη σε έργα ευεργετών. Πανεπιστήμια, νοσοκομεία, στάδια και χώροι άθλησης, μουσεία που αναδεικνύουν τον διαχρονικό πολιτισμό μας, δημιουργήθηκαν χάρη στους εθνικούς ευεργέτες, που δίδαξαν με τις πράξεις τους και τη ζωή τους. Ένα παράδειγμα, τηρουμένων των αναλογιών, είναι και το χωριό μας, η Αγία Παρασκευή. Η ύδρευση, το μνημειακό σχολείο, το κοινοτικό ελαιοτριβείο, δρόμοι μέσα και έξω απ' το χωριό και τόσα άλλα, είναι αποτέλεσμα ευεργεσιών και εθελοντικής προσφοράς. Το αίσθημα της ανιδιοτελούς αγάπης προς το κοινωνικό περιβάλλον συνδέεται άρρηκτα με την απελευθέρωση του έθνους, την ίδρυση ανεξάρτητης ελληνικής κρατικής οντότητας και την ύπαρξή της μέχρι σήμερα.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»