Ώρες ώρες είναι να τρελαίνεσαι. Από τη μια δεν έχουμε νερό να πιούμε, διαμαρτύρονται τα χωριά και τα τουριστικά θέρετρα γιατί το νερό το καλοκαίρι δεν φτάνει για τις ανάγκες των ενοικιαζόμενων δωματίων και οι τουρίστες φεύγουν καθώς δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν, τα λουλούδια στις αυλές δεν ποτίζονται ή αν το καταφέρουμε όταν παραστεί ανάγκη ρίχνουμε δύο ποτήρια σε κάθε φυτό. Το νησί κηρύσσεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκη, προκειμένου να γίνουν έργο, να πέσουν χρήματα για την υλοποίηση παρεμβάσεων που θα συμβάλλουν στον εμπλουτισμό του υδροφόρα ορίζοντα, ή έστω για βραχυπρόθεσμες λύσεις. Οι βροχές περιορισμένες και όταν πέφτουν σπάνια είναι ποτιστικές. Σχεδόν πάντα σε δύσκολες περιόδους έρχονται καταιγίδες με οδυνηρές συνέπειες για τον τόπο, περισσότερες οι ζημιές παρά τα οφέλη που όλοι περιμένουμε.
Όταν λοιπόν βιώνεις τέτοιες καταστάσεις λειψυδρίας, όταν βλέπεις τους άρχοντες του τόπου να προσπαθούν να προλάβουν τον χρόνο, είναι αδιανόητο να αφήνεις το νερό να χάνεται άσκοπα, χωρίς κανέναν προβληματισμό, χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Και δεν αναφερόμαστε στα νερά της βροχής και των πηγών που τρέχουν στα ρυάκια, τις παρυφές των βουνών, στα ρείθρα των δρόμων, ενώ θα μπορούσαν να συλλεγχθούν σε ταμιευτήρες και να αξιοποιηθούν δεόντως. 
Για παράδειγμα όταν πολίτες απευθυνόμενοι στην ΔΕΥΑΛ ζητάν την παρέμβαση συνεργείων για βλάβη σε δρόμο εκτός σπιτιού, και αντί να φροντίσουν για την αποκατάσταση της ζημιάς, αρχίζουν τα σούξου- μούξου, προσπαθούν εν ολίγοις να σου πουν ότι δεν είναι δική τους δουλειά, ότι ο ιδιώτης πρέπει να βρει αν το υδρόμετρο ...υπερλειτουργεί ή όχι και αναλόγως να πράξει, αν σου λέει ότι βιάζεται γιατί πρέπει να πάει και αλλού, (αφού το έφτιαξε στη μια να πάει και στην άλλη )καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει σωτηρία. 
Ας επιληφθούν οι αρμόδιοι και ας τραβήξουν και κανένα αφτί. Όχι τίποτα, αλλά να γίνεται σωστά η δουλειά.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ "Δ"