Διαφωνία - διαχωρισμός και ελπίδα

Οι πορείες που παίρνουν οι άνθρωποι είναι ενίοτε διαφορετικές και ο λόγος είναι ότι οι προκλήσεις ποικίλουν μιας και τα ενδιαφέροντα προκαλούν τους εσωτερικούς εκείνους τριγμούς που εναποθέτουν στα γούστα την ανάλογη κλίση και τάση.
Οι άνθρωποι δεν είναι προορισμένοι για κάτι συγκεκριμένο παρά διαχωρίζονται λόγω της πίστης, της εμμονής αλλά και της αντίστοιχης πληροφόρησης που έχουν για τα τεκταινόμενα και τα συμβάντα της κάθε εποχής.
Ποια η διαφοροποίηση, όμως και ποια διάσταση αποκτά ο ρητός διαχωρισμός;
Προέχει πάντως, να είναι κανείς συνεπής ως προς τα πιστεύω του και αν μη τι άλλο να σπεύδει να υποβάλλει τα πάντα σε κοινή θέα προκειμένου να ξεκαθαρίζουν οι συνοδοιπόροι, οι θαυμαστές αλλά και οι επικριτές.
Το τοπίο της ζωής πρέπει να φωτίσει κάποτε, καθώς η ίδια η ζωή απαιτεί την ολοκληρωτική αναγέννηση από τις στάχτες του παρελθόντος προς την πορεία για το μέλλον που πάντοτε κάνει κάποιους να ψυχορραγούν και κάποιους άλλους να το περιμένουν με αγωνία.
Περνώντας τα χρόνια, φεύγει, όμως, η διάθεση συντονισμού στους διαλόγους και τις συζητήσεις, οι άνθρωποι περιχαρακώνονται στους εαυτούς τους και τους περιφρουρούν, καθώς οι προκλήσεις ανασυνθέτουν τις άμυνες και στοχοθετούν την εκάστοτε προσωπικότητα. Αυξάνεται επίσης, η κακοπροαίρεση και ο διχασμός, οι έννοιες εκείνες που δημιουργούν τις φραστικές παγίδες που εντός τους πέφτει ο καθένας.  
Το αποτέλεσμα λοιπόν, δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικό, εντούτοις φωλιάζει μέσα μας πάντα η ελπίδα. Από αυτό και μόνο μπορεί να πιαστεί ο καθένας και η καθεμιά και να παρακάμψει τον χρόνο που καραδοκεί πάντα ως κλέφτης των απολαύσεων, του αυθορμητισμού και της ψυχικής ευμάρειας.
Από την ελπίδα και μόνο πιάστηκαν διαχρονικά διάφοροι λαοί για να αναδιατάξουν τις βιωματικές συνθήκες, από την ελπίδα διατράνωσαν οι πολίτες τα πιστεύω τους για την δημοκρατία και την ισότητα, και δη σε εποχές όπου οι αξίες και η ουσία θεωρούνται δυσεύρετα αγαθά.
Σ' αυτήν εναπόθεσαν τις προσδοκίες τους οι πολίτες εκείνοι που βλέποντας τα αδιέξοδα θέλησαν να αλλάξουν το γίγνεσθαι, χωρίς τυμπανοκρουσίες, πικετοφορίες και στείρες διαδηλώσεις που οδηγούν πάντα στην εκτόνωση του διαφορετικού.
Είναι άλλο να προετοιμάζεται κανείς για μια άλλη κοινωνία και άλλο να αξιώνει την διόρθωση της υφιστάμενης. Είναι άλλο να επιζητείται η όποια δικαίωση και άλλο πράγμα να φιλοτεχνείται εκ συστάδην ο κόσμος και να ξεκινούν όλα από την αρχή.
Η ανθρωπότητα έχει οδηγηθεί σε σοβαρές περιπέτειες τα τελευταία χρόνια, αν και το κακό έχει ξεκινήσει αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο.
Ο λόγος ύπαρξης παρά τις διαφορές, επιτάσσει όχι την απόλυτη συμφωνία των πολιτών, αλλά τον συγχρονισμό τους στην σκέψη και τον τρόπο αντίληψης των πραγμάτων.
Αυτό δεν θα επιτευχθεί από την συνθηματολογία και τον λαϊκισμό που έχουν κατακτήσει την επικράτεια και μονοπωλούν το ενδιαφέρον των πολιτών.
Αυτό που θα πρέπει να επικρατήσει είναι η κατάφαση και μόνο στο μήνυμα για έναν άλλον κόσμο, μακράν της τωρινής συσχετικής επωδού για πράγματα που δεν ταιριάζουν ουδόλως μεταξύ τους.   
Δεκτή η διαφοροποίηση, όχι, όμως, η μεγάλη απόσταση. Και ο λόγος για αυτό είναι ότι με την καλλιεργούμενη απόσταση, εφευρίσκεται ένα ακόμη νεότευκτο χάσμα σε βάρος της συλλογικής ευθύνης, η αποδοχή της οποίας θέτει προκαταρκτικά τις βάσεις για αυτόνομες και ανεξάρτητες πρωτοβουλίες.
Η επιδίωξη της αυτονομίας και του ανυπότακτου σε κομματικές τσιρίδες, ανοίγει το δρόμο για νέες διερευνήσεις και ακολουθίες, σε μεγάλη απόσταση από τις κατευθυνόμενες συνθηματολογίες χωρίς κοινωνικό ενδιαφέρον.
Πρέπει να ανασυρθούν από το παρελθόν όλες αυτές οι αξίες που ενέπνευσαν τους λαούς για να δημιουργήσουν έστω αυτή την δημοκρατία που δίνει το δικαίωμα στο συνέρχεσθαι παρά τις όποιες παθογένειες.
Επιβάλλεται να αναδειχθεί εκ νέου η αλληλεγγύη και συνειδητή άντληση της δεινότητας του αντι-αυταρχισμού. Και αυτό όχι μόνο στην Πολιτεία και την μορφή της, αλλά και στους συμμετέχοντες σε αυτήν.
Προϋπόθεση για όλα αυτά, εν κατακλείδι, είναι η εξάλειψη του δογματισμού, η μόνη σωτήρια οδός για την αποφυγή της κοινωνίας των σλόγκαν και της διαφήμισης.
Γιατί κάθε τι το επεξεργάζεται η διαφήμιση ενδελεχώς και το σερβίρει στην κοινωνία, διχάζοντας τους ανθρώπους.
Γιατί άλλο διαφοροποίηση κι άλλο διαχωρισμός. Άλλο ασυμφωνία και άλλο ξεχωριστά και αντίθετα μέτωπα στον κοινωνικό ιστό.