Πώς η Ρωσία αλιεύει στρατιώτες για το μέτωπο

H ρωσική τακτική άντλησης στρατιωτικών αποθεμάτων σε έμψυχο υλικό από κάθε τόπο και κάθε περιοχή της χώρας, όπου είτε το επίπεδο διαβίωσης και μόρφωσης είναι χαμηλό, είτε υπάρχει προφανέστατη οικονομική ανάγκη από τους κατοίκους των περιοχών αυτών, ώστε η ανθρώπινη ζωή να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, συνεχίζεται αναφανδόν, αποδεικνύοντας ότι τον Πούτιν δεν τον ενδιαφέρει ούτε η τύχη του κάθε φτωχού μετανάστη παρά μόνον η αθρόα προσφορά του στον ρωσικό μεγαλοϊδεατισμό που τα τελευταία χρόνια μετά την ρωσική εισβολή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Η τακτική αυτή στοχεύει στο να διαφυλάξει κατ' αρχάς τον «καθαρό Ρώσο» από την θυσία του στο μέτωπο, να μην γίνει δηλαδή σε πρώτη φάση το εύκολο θύμα προς ανάλωση στα πολεμικά μέτωπα και ειδικά στην πρώτη γραμμή, αλλά τον ρόλο αυτόν να τον επιτελέσουν οι νεο-πολιτογραφημένοι μετανάστες, οι φυλακισμένοι, οι κατοικούντες στην αχανή Σιβηρία και συλλήβδην όλοι αυτοί που έχουν οικονομική ανάγκη και είναι σαφώς κατώτερου βιοτικού αλλά και πνευματικού επιπέδου.
Ας δούμε τι λένε οι ίδιοι οι Ρώσοι για το θέμα.
Σύμφωνα με τις δικές τους δηλώσεις λοιπόν, οι ρωσικές αρχές έστειλαν περίπου 20.000 μετανάστες στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας μετά την πολιτογράφησή τους.
Στρατιωτικοί ανακριτές πραγματοποιούσαν τακτικές επιδρομές και επιθεωρήσεις για να εντοπίσουν νεοπολιτογραφηθέντες άνδρες που δεν ήθελαν να καταταγούν στο στρατό, σύμφωνα με τον επικεφαλής της ανακριτικής επιτροπής, Αλεξάντερ Μπαστρίκιν, όπως μεταδίδει το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS.
«Έχουμε εντοπίσει 80.000 και τους έχουμε κατατάξει στο στρατό, ενώ 20.000 από αυτούς τους «νέους» πολίτες της Ρωσίας, που για κάποιο λόγο δεν τους αρέσει να ζουν στο Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν ή το Κιργιστάν, βρίσκονται ήδη στο μέτωπο», δήλωσε ο Μπαστρίκιν.
Πάνω από 30 χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ρωσία εξακολουθεί να αποτελεί προορισμό πολλών μεταναστών, κυρίως από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας.
Στις χώρες που ανέφερε ο Μπαστρίκιν, το βιοτικό επίπεδο είναι σημαντικά χαμηλότερο απ' ό,τι στη Ρωσία και υπάρχει έλλειψη θέσεων εργασίας, με αποτέλεσμα πολλοί νέοι άνδρες να έρχονται ως μετανάστες και στη συνέχεια να προσπαθούν να αποκτήσουν τη ρωσική υπηκοότητα.
Εκτός από τους μετανάστες, το Κρεμλίνο προσφέρει οικονομικά κίνητρα για να προσελκύσει εθελοντές στο μέτωπο, ειδικά από τις φτωχές περιοχές της Ρωσίας.
Επιπλέον, κατά την ανακατάληψη τμημάτων της δυτικής ρωσικής περιοχής του Κουρσκ τους τελευταίους μήνες, χρησιμοποιήθηκαν και στρατιώτες του δικτάτορα της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν, ο οποίος είναι σύμμαχος του Κρεμλίνου.
Υπάρχουν επίσης, συχνές αναφορές για στρατολόγηση πολιτών άλλων κρατών, όπως της Κίνας, της Ινδίας, της Κούβας, αλλά και της Σενεγάλης και του Τόγκο.
Όπως βλέπουμε, ο Ρώσος δικτάτορας δεν διστάζει να στέλνει στο μέτωπο «έμψυχο απόθεμα» από διάφορες χώρες με πολύ χαμηλό βιοτικό επίπεδο, ακολουθώντας πιστά την λογική των δικτατόρων στο πέρασμα των χρόνων.
Η τακτική αυτή σχετίζεται με την αθρόα προσφορά εύκολων θυμάτων που αποστέλλονται στα πολεμικά μέτωπα με δέλεαρ τα χρήματα ή την αποφυλάκιση.
Αυτονόητα πρόκειται για απάνθρωπη τακτική που η Ρωσία γνωρίζει πολύ καλά από την εποχή της ΕΣΣΔ και ιδιαίτερα από τους προκατόχους της τότε εξουσίας και δικτάτορες τύπου Στάλιν.
Σήμερα στα πολεμικά μέτωπα αποστέλλονται από τον έτερο δικτάτορα σύμμαχο του Πούτιν, Κιμ Γιονγκ Ουν στρατιώτες που ούτως ή άλλως δεν έχουν καμία τύχη στην Βόρειο Κορέα, αλλά όπως αναφέρθηκε και από τους ίδιους τους Ρώσους νεο-πολιτογραφημένοι μετανάστες από γειτονικές χώρες της πρώην ΕΣΣΔ.
Πρόκειται για εξαθλιωμένους, σχεδόν αγράμματους πολίτες που δεν έχουν καμία προοπτική στις χώρες τους και που στην Ρωσία χάριν ενός πενιχρού μισθού θυσιάζουν τις ζωές τους για χάρη του ρωσικού μεγαλοϊδεατισμού.
Οι τακτικές αυτές του δικτατορικού ρωσικού καθεστώτος στοχεύουν στην διαφύλαξη των “καθαρών” Ρώσων, χωρίς αυτό να σημαίνει πως και αυτοί δεν θα θυσιαστούν στο βωμό του επιθετικού πολέμου που διεξάγει η Ρωσία μετά την εισβολή κατά ενός ανεξάρτητου κράτους όπως η Ουκρανία.
Και «καθαρότητα» υπηρετεί σαφώς τον πανρωσισμό, το εθνικιστικό αυτό πρόταγμα, και παραληρηματικής μορφής ιδεολόγημα μιας χώρας που θεωρεί τις άλλες εθνότητες κατώτερες. Ακριβώς αυτό που διέπραξαν οι χιτλερικοί, αλλά και οι σταλινικοί στο όνομα της ανώτερης φυλής.
Γιατί το ιδεώδες του πανρωσισμού κρύβεται στα βάθη των αιώνων και αποκαλύπτεται με την πρώτη ευκαιρία.