Ο επόμενος μήνας θα είναι ο μήνας του μπασκετικού Παλλεσβιακού, ο οποίος  ως πρωταθλητής θα εκπροσωπήσει τον νομό μας στα μπαράζ ανόδου στην Γ' Εθνική. Μακάρι να καταφέρει να κάνει την υπέρβαση το συγκρότημα του Γιώργου Γκούμα, το οποίο δεν έχει απολύτως τίποτα να φοβηθεί ή να ζηλέψει από τους αντιπάλους του, που είναι στα μέτρα του. Αυτό που φοβίζει πιο πολύ είναι ο κακός εαυτός, κυρίως στο πρώτο παιχνίδι με τους πρωταθλητές από το Β. Αιγαίο. Έχουμε τη λαχτάρα, όπως και οι φίλοι του αθλήματος, να δούμε ξανά ομάδα στο πανελλήνιο στερέωμα, όμως το μετά είναι αυτό που καίει, πρώτα οικονομικά και ακολούθως αγωνιστικά. Τα έξοδα πολλά, σπόνσορες  πολύ δύσκολα να βρεθούν και αν εντέλει βρεθούν, δεν θα μπορέσουν να καλύψουν το ποσό που χρειάζεται. Η επαρχία υποφέρει πολύ από τις δύσκολες και δαπανηρές μετακινήσεις. Ο συναγωνισμός έντονος. Οι ομάδες του κέντρου δεν έχουν τόσα έξοδα. Δεν λησμονούμε το παράδειγμα της Γέρας, που παρέμεινε έναν χρόνο και μετά χωρίς στήριξη ο σύλλογος δεν μπορούσε να ανταποκριθεί. Τα νησιωτικά σωματεία είναι καταδικασμένα σε οικονομική δυσπραγία και οι καλοί παίκτες δεν έρχονται στο νησί. Επαγγελματικοί, οικογενειακοί λόγοι, καθιστάν δύσκολο να πουν το «ναι» και προτιμούν με λιγότερα χρήματα να αγωνίζονται στις γύρω περιοχές. Όλα αυτά που γράφω τα γνωρίζουν οι ιθύνοντες στον Παλλεσβιακό και προσέχουν και την παραμικρή λεπτομέρεια. Φυσικά πρώτα με το καλό η ομάδα να πετύχει στα μπαράζ και ακολούθως να λάβουν υπόψη όλα τα παραπάνω.