Η απόφαση για την κήρυξη της Λέσβου σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω λειψυδρίας δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Είναι η φυσική κατάληξη χρόνιων επιλογών και παραλείψεων των αρμοδίων, οι οποίοι εγκατέλειψαν κρίσιμες υποδομές και σχέδια για τη διαχείριση του νερού στο νησί.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Δυτικής Λέσβου, εδώ και 6 χρόνια προσπαθούσε να τεθεί το ζήτημα της ΔΕΥΑΛ στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, με την δημοτική αρχή και τον δήμαρχο να αδιαφορούν, θεωρώντας ότι δεν είναι θέμα που άπτεται των αρμοδιοτήτων του δήμου. Μία δημοτική αρχή πρέπει να προβλέπει τα πιθανά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν, αλλιώς ουσιαστικά είναι ανεπαρκής. Όταν μάλιστα επισημαίνεται συνεχώς ένα ζήτημα από την αντιπολίτευση και το αγνοεί, δεν είναι απλά ανεπάρκεια, αλλά πολιτική επιλογή.
Έχουμε επισημάνει επανειλημμένα ότι για οποιαδήποτε δραστηριότητα (κτηνοτροφία, τουρισμός, γεωργία κ.α.) το νερό είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Η Λαϊκή Συσπείρωση έχει καταθέσει τεκμηριωμένες προτάσεις, απαιτώντας λύσεις που να υπηρετούν τις ανάγκες των δημοτών και την προστασία των φυσικών πόρων. Πιο συγκεκριμένα, έχουμε θέσει τα παρακάτω αιτήματα σχετικά με το νερό:
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ "Δ"