Ισραήλ - Ιράν και απειλές αφανισμού

Η αστραπιαία επίθεση του Ισραήλ κατά του Ιράν και η ιρανική απάντηση θέτουν σε δοκιμασία τον κόσμο, που τώρα πλέον δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τον επιθετικό πόλεμο και εισβολή της Ρωσίας κατά ενός ανεξάρτητου κράτους όπως η Ουκρανία, αλλά έρχεται αντιμέτωπος με έναν άλλο σκληρό πόλεμο που έχει κηρυχθεί εδώ και καιρό και συγκεκριμένα από τον Οκτώβριο του 2023, όταν η τρομοκρατική Χαμάς που εκτέλεσε εν ψυχρώ φιλειρηνιστές κατά του πολέμου που παραβρίσκονταν σε Rave party, αλλά και πολλά γυναικόπαιδα εποίκων που δεν είχαν ούτε και έχουν σχέση με τις διαπραττόμενες σφαγές στη Γάζα. 
Το Ισραήλ βέβαια αντέδρασε άμεσα και κατά της Χαμάς, αλλά και της Χεσμπολάχ που στηρίζονται από το Ιράν. Ο πόλεμος που ακολούθησε, οδήγησε στην τραγωδία της Γάζας, όπου και ο Νετανιάχου έδειξε ασταμάτητος και η Χαμάς σχεδόν απαγόρευσε στον αθώο πληθυσμό να απομακρυνθεί από την καταστροφή.
Ο τελικός στόχος για το Ισραήλ δεν θα μπορούσε να μην είναι το Ιράν, που με την υποστήριξη των άλλων γνωστών δικτατόρων της Ρωσίας και της Κίνας αλλά και της Βορείου Κορέας έπραξε αυτά που έπραξε και συνεχίζει να πράττει σε βάρος όχι μόνο του απλού ισραηλινού λαού με το να εκτοξεύει στα τυφλά πυραύλους προκαλώντας τον πανικό, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου που κοιτά σαστισμένος και απορημένος για το τι είδους πόλεμος είναι αυτός. 
Και η ηγεσία του Ισραήλ βέβαια δείχνει ασταμάτητη και δεν την απασχολεί ο αθώος πληθυσμός του Ιράν. Οι εικόνες φρίκης που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου, με Άραβες να κραυγάζουν θριαμβευτικά όταν ένας ιρανικός πύραυλος πέφτει μέσα στο Τελ Αβίβ ή την Ιερουσαλήμ εξομοιώνεται με τις θυελλώδεις στρατιωτικές επιθέσεις του ισραηλινού στρατού, που και αυτός με την σειρά του διαπράττει επανειλημμένως εγκλήματα πολέμου.  
Έχουμε μπροστά μας ένα νέο καταστροφικό πόλεμο, με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού υπό τον Τραμπ να κάνει δηλώσεις του τύπου «εκκενώστε την Τεχεράνη», αφού με την σειρά τους οι μουλάδες έχουν προειδοποιήσει για «αφανισμό του Ισραήλ». Ο κόσμος πάει πολλά χρόνια πίσω και όσοι σπεύδουν να ταχθούν με το μέρος του ενός ή του άλλου δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να επικροτούν τερατουργήματα και εγκλήματα. 
Υπάρχουν, όμως και πολιτικές αντιδράσεις. Στην Γερμανία, για παράδειγμα, δηλώνουν ευθαρσώς δια του καγκελαρίου Φρίντριχ Μερτς ότι «Αυτή είναι η βρώμικη δουλειά που κάνει το Ισραήλ για όλους μας».
Ο ομοσπονδιακός καγκελάριος εκφράζει «μεγάλο σεβασμό» για το θάρρος του Ισραήλ να επιτεθεί στον Ιράν. Η ηγεσία στην Τεχεράνη «έφερε θάνατο και καταστροφή στον κόσμο».
Ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς (CDU) θεωρεί την ισραηλινή επίθεση κατά του Ιράν ως υπηρεσία προς τους δυτικούς συμμάχους. «Αυτή είναι η βρώμικη δουλειά που κάνει το Ισραήλ για όλους μας», δήλωσε ο Μερτς στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G7 στον Καναδά, σε συνέντευξη στο γερμανικό κανάλι ZDF. «Είμαστε και εμείς θύματα αυτού του καθεστώτος».
Η ηγεσία στην Τεχεράνη «έσπειρε θάνατο και καταστροφή στον κόσμο, με επιθέσεις, δολοφονίες και φόνους, με τη Χεζμπολάχ, με τη Χαμάς», δήλωσε ο καγκελάριος. 
Η επίθεση της ισλαμιστικής Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 εναντίον του Ισραήλ «δεν θα ήταν ποτέ δυνατή χωρίς το καθεστώς στην Τεχεράνη».
«Τρέφω μεγάλο σεβασμό για το ότι ο ισραηλινός στρατός και η ισραηλινή ηγεσία είχαν το θάρρος να το κάνουν», δήλωσε ο Μερτς. 
Διαφορετικά όπως είπε, «ίσως θα συνεχίζαμε να βιώνουμε τον τρόμο αυτού του καθεστώτος για μήνες και χρόνια, και ενδεχομένως με ένα πυρηνικό όπλο στα χέρια».
Αυτό που δεν λέει ο Γερμανός καγκελάριος είναι τι θα γίνει με όλον αυτόν τον κόσμο που δέχεται εκατέρωθεν πυραύλους στο κεφάλι του. Σαφώς υπάρχει καθοδηγούμενη τρομοκρατία, σαφώς το Ιράν εμπλέκεται σε πολλά συμβάντα ανά την Ευρώπη, ο απλός κόσμος όμως, δεν μπορεί να πληρώνει το τίμημα των ολοκληρωτικών καθεστώτων. 
H γαλλική εφημερίδα «Le Monde» ορθά τόνιζε πριν λίγο καιρό σε σχετικό Εditorial με τίτλο «Η Διεθνής των λογοκριτών», πως μια νέα παγκόσμια συμμαχία λογοκριτών αναδύεται, καθώς αυταρχικοί ηγέτες και δημοκρατικά καθεστώτα συμπορεύονται στον περιορισμό της ελευθερίας του λόγου. 
Από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη μέχρι τη Μέση Ανατολή και την Ασία, η λογοκρισία επανεμφανίζεται ως εργαλείο ισχύος με δημοκρατικό προσωπείο.
Ένας παράξενος άξονας σχηματίζεται. Όχι εκείνος του «Κακού» που θα ένωνε τους «εχθρούς» της Δύσης. Ούτε αυτός που θα ξεκινούσε από τον Ντόναλντ Τραμπ και θα έφτανε έως τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Αλλά μια ευρύτερη συμμαχία, ταυτόχρονα διάχυτη και ελάχιστα γνωστή: η Διεθνής των λογοκριτών, όπου συνυπάρχουν αυταρχικοί ηγέτες, δημοκράτες και γραφειοκράτες.
Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου και το απαύγασμα από τελευταία τραγικά για τους λαούς γεγονότα. Υπάρχουν, κατά την γνώμη μου πολλοί μεταμφιεσμένοι «άξονες του κακού», διάσπαρτοι σε όλο τον κόσμο. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι ο κόσμος βγάζει φτηνά συμπεράσματα και σύρεται σε μονομερείς κινητοποιήσεις του τύπου «Free Palestine» αλλά κουβέντα για την Ρωσία, το καθεστώς της και όσα εγκλήματα διαπράττει σε βάρος του ουκρανικού λαού.
Το πρόβλημα είναι ότι εκλείπει ο διεθνισμός και η αλληλεγγύη σε κάθε πληθυσμό που δοκιμάζεται από την βία και τους πολέμους.
Και με αυτή την τακτική, αθωώνονται και ο Πούτιν και ο Τραμπ και ο Νετανιάχου, αλλά και η ισλαμιστική βαρβαρότητα. 
Ξέχωρα με το γεγονός της αναγέννησης του αντισημιτισμού και του στιγματισμού των Εβραίων. Που υπηρετεί παραδοσιακά την ακροδεξιά και τα φιλοναζιστικά κόμματα. Με τις ευλογίες πάντα της συστημικής Αριστεράς.  
Γιατί άλλα πρέσβευε κάποτε ο διεθνισμός και άλλα πράττουν σήμερα οι υποτιθέμενοι προοδευτικοί. Η δε εξίσωση είναι δυσεπίλυτη όταν μπαίνει στη μέση και ο άκρατος εθνικισμός.