Η δήλωση στον «Δ» το Μάρτιο του 2013, του Επιστημονικού Συμβούλου του Συνδέσμου Δήμων Ιαματικών Πηγών Ελλάδας, αλλά και μέλους της Επιτροπής του Υπουργείου, υπεύθυνου της πιστοποίησης των ιαματικών πηγών της χώρας Δρ. Ζ. Αγγελίδη, για τη στάση των αρμοδίων της Λέσβου, σχετικά με την πιστοποίηση των πηγών της και την απόκτηση του σήματος, είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, αμφισβητήσεις, δηλώσεις, του τύπου «ναι μεν αλλά».

Δυστυχώς, τα ρεπορτάζ του «Δ» επιβεβαιώνονται, καθώς από τα μέσα του 13 έως σήμερα, ακόμα η Λέσβος προσπαθεί να ολοκληρώσει τους φακέλους που θα πρέπει να καταθέσει άμεσα, για την αναγνώριση των ιαματικών πηγών.

Ο Δρ. Αγγελίδης είχε τονίσει μεταξύ άλλων, ότι η Λέσβος ίσως είναι η μοναδική περιοχή της Ελλάδας που διαθέτει έναν τεράστιο πλούτο ιαματικών πηγών, που θα μπορούσε να αποτελέσει γι' αυτή μοναδική πηγή ανάπτυξης και τουρισμού για όλο το χρόνο, κι όμως εδώ και πολλές δεκαετίες δεν έχει κάνει το παραμικρό βήμα, για να αξιοποιήσει τον αστείρευτο θησαυρό.

Ίσως ένα από τα σημαντικότερα βήματα που θα πρέπει να γίνει και να προχωρήσει άμεσα, ώστε να υπάρξουν προοπτικές αξιοποίησης των πηγών, είναι η αναγνώρισή τους, ως ιαματικοί φυσικοί πόροι.

Η διαδικασία αυτή θεσμοθετήθηκε με νόμο από το 2009 και ήδη στη διαδικασία της αναγνώρισης έχουν προχωρήσει δεκάδες ιαματικές πηγές σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Δυστυχώς, αν και στη Λέσβο το ζήτημα της αναγνώρισης, άνοιξε σχεδόν από το 2011, αμέσως μόλις ανέλαβε η νέα δημοτική αρχή, ωστόσο μέχρι τον Ιούνιο του 2014, ο Δήμος δεν έχει προχωρήσει στην κατάθεση κανενός φακέλου αναγνώρισης για τις πηγές του νησιού μας. Κατά καιρούς έχουν περάσει από το Δημοτικό Συμβούλιο και εγκριθεί διάφορες πιστώσεις που αφορούν στη διενέργεια αναλύσεων και άλλων μετρήσεων, απαραίτητων για τη συμπλήρωση του φακέλου. Μέχρι τον Ιούλιο 2014 στην Επιτροπή του ΕΟΤ, η οποία συνεδριάζει πολύ συχνά, προκειμένου να αξιολογήσει τους φακέλους των πηγών που κατατίθενται, φτάνουν συνεχώς νέες αιτήσεις, όχι, όμως, και ο φάκελος από τη Λέσβο, ενώ η προθεσμία έληγε στις 31 Δεκεμβρίου 14. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι όσες πηγές δεν αναγνωριστούν και δεν πάρουν το σχετικό σήμα, πολύ πιθανόν να μην μπορέσουν να λειτουργούν νόμιμα στο μέλλον και να δέχονται λουόμενους από την Ελληνική και Ευρωπαϊκή αγορά.

«Στην εκπνοή της παράτασης, για τη σύνταξη υγειονομικής έκθεσης ως αναγκαίο στοιχείο αναγνώρισης και τη συμπλήρωση του φακέλου που θα μεταβιβαστεί στο Υπ. Τουρισμού, το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε τη διαδικασία.

Η αναγνώριση των Ιαματικών Πηγών βάσει της νομοθεσίας του 2012, απαιτούσε σειρά ενεργειών που προέβλεπε καταγραφή, τοπογραφικά, ιδιοκτησιακό καθεστώς από δήμο, υδρογεωλογικές μελέτες και υγειονομικές μελέτες.

Η διαδικασία αυτή τον περασμένο Σεπτέμβριο, βρισκόταν σε αρχικό στάδιο», τόνισε ο Κ. Κατσαρός, γεγονός που επιβεβαιώνει τα λεγόμενα του Δρ. Ζ. Αγγελίδη.

Επισημαίνεται ότι ο Σύνδεσμος Ι.Π. στη Θεσσαλονίκη εκπόνησε τις υδρολογικές μελέτες για όλους τους δήμους.

Υπολείπονται οι υγειονομικές εκθέσεις που γίνονται μόνο από γιατρούς και συντάσσονται από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.