Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)

Μέρα με τη μέρα κερδίζεται χρόνος, ώρα με την ώρα όμως, τα δεδομένα αλλάζουν και οι τελικές αποφάσεις για τη χώρα μας αναμένονται με αγωνία από τους πολίτες. Τα κέρδη και οι ζημίες δεν θα υπολογιστούν τώρα, αφού ακόμη οι διαπραγματεύσεις είναι σε εξέλιξη και τα αποτελέσματα θα φανούν μετά από κάποιο διάστημα και σίγουρα όχι πριν από το Πάσχα. Η Μέρκελ επισημαίνει ότι είναι ακόμη σε θέση να κατευνάσει την οργή ή τον εκνευρισμό των Γερμανών πολιτών για την ελληνική περιπέτεια που έχει επιπτώσεις στις τσέπες τους, δεν μας λέει όμως, αν ο εκνευρισμός αυτός στρέφεται και εναντίον της, για την πείσμονα συντηρητική πολιτική λιτότητας που εφαρμόζει. Η γερμανίδα καγκελάριος είναι υπεύθυνη για τις σαρωτικές περικοπές, τους εκβιασμούς, αλλά και την αδιάλλακτη στάση της κυβέρνησής της, που πάνω απ' όλα έχει κουράσει τους ίδιους τους Γερμανούς. Δεν είναι τυχαίο ότι στα φόρα και τις συζητήσεις στο διαδίκτυο, οι Γερμανοί πολίτες ναι μεν ξεσπαθώνουν κατά της ελληνικής υποτιθέμενης «αχαριστίας», μιας και από την τσέπη τους μπαίνουν λεφτά στο ταμείο βοηθείας για τη χώρα μας, δεν παύουν όμως, να είναι έντονα επικριτικοί για την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησής τους που στραγγαλίζει τις φτωχές χώρες του Νότου, εγκαλώντας παράλληλα τη Μέρκελ για διαπραγματευτικό εκβιασμό της Ελλάδας, που κάθε φορά σύρεται στο τραπέζι των συζητήσεων με το πιστόλι στον κρόταφο. Και είναι αλήθεια, ότι οι Γερμανοί πολίτες δεν πέφτουν στην παγίδα της κυβέρνησής τους, ούτε ακολουθούν στην πλειοψηφία τους την όποια Bild. Τουναντίον, σε αρκετές εφημερίδες γίνεται λόγος για το ελληνικό δράμα και παρουσιάζονται εκτενή ρεπορτάζ για την παρατεταμένη φτώχεια και όχι απλά για εικονική συμπόνοια.

Τα εγχώρια λοιπόν, ΜΜΕ, καλά θα κάνουν να σταματήσουν να σπεκουλάρουν από την ανάποδη παίζοντας το παιχνίδι της Bild ή της κάθε γνώμης του εκάστοτε φανατικού γερμανού εθνικιστή. Στη Γερμανία, υπάρχουν και άλλες φωνές και δεν εννοώ μόνο τους die Linke- φωνές που προειδοποιούν για γενικευμένη λιτότητα σε ολόκληρη την ΕΕ και ένεκα τούτου την επερχόμενη διάλυση ή την κατηγοριοποίηση των χωρών της ευρωζώνης με τη δημιουργία της ισχυρής πρώτης ζώνης με τις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης με ηγέτιδα τη Γερμανία και τις υπόλοιπες να ακολουθούν κλιμακωτά. Δεν είναι τυχαίο πάντως, ότι η Γερμανία έχει κερδίσει από το ευρώ, όσο καμία άλλη χώρα. Ενδεχόμενη δε έξοδό της θα την έθετε σε δοκιμασία.

Σύμφωνα με το μοντέλο έρευνας του ιδρύματος Bertelsmann, που δημοσιεύτηκε πριν από περίπου δύο χρόνια σχετικά με τα οφέλη που αντλεί η Γερμανία από τη συμμετοχή της στην ευρωζώνη, εάν η χώρα εγκατέλειπε το ευρώ, το ΑΕΠ της θα μειωνόταν κάθε χρόνο κατά μισή ποσοστιαία μονάδα, με συνέπεια την αύξηση του αριθμού των ανέργων κατά 200 χιλιάδες. Εάν, όμως, παρέμενε, στο διάστημα μεταξύ 2013-2025 θα προέκυπτε για τη Γερμανία ένα κέρδος ύψους 1,2 τρισ. ευρώ, από τα οποία θα ωφελούνταν και οι πολίτες, υπογραμμίζεται στη μελέτη.

Ισχυρός ο λόγος λοιπόν, για τους Γερμανούς, όχι απλά να διατηρήσουν το ενιαίο νόμισμα, αλλά και να εκμεταλλευτούν την κρίση των άλλων. Αυτή είναι η μια πλευρά. Η άλλη λέει πως παρά τα κέρδη και τις ωφέλειες, οι περικοπές στη χώρα αυτή είναι αναπόφευκτες, την ίδια στιγμή που οι άνεργοι πληθαίνουν και τα επιδόματα η Μέρκελ θέλει να τα κουτσουρέψει στο όνομα του νοικοκυρέματος της γερμανικής οικονομίας, αλλά και της καταπολέμησης της ασύδοτης χρήσης τους από τον καθένα που μεταναστεύει εκεί. Η κοινωνική πολιτική βρίσκεται σε δοκιμασία όχι μόνο σε ότι αφορά τα επιδόματα ανεργίας, αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία και την ιατρική περίθαλψη. Κάθε μέρα που περνά, λοιπόν και είναι κρίσιμη για την Ελλάδα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας ότι ακόμη και στη Γερμανία δεν υφίσταται παράδεισος.

Οι καραβιές των Ελλήνων που μεταναστεύουν για μια καλύτερη μέρα, δεν θα βρουν μπροστά τους ευημερία παρά επιλεκτική ανάπτυξη σε βάρος των χαμηλών μεροκάματων των ξένων. Αυτό δεν έγινε τώρα, υφίσταται εδώ και καιρό. Η Μέρκελ λοιπόν, έχει και τα εσωτερικά της σε πρώτο πλάνο. Έχει να αντιμετωπίσει ένα κύμα δυσφορίας, όχι μόνο λόγω των σχεδιαζόμενων περικοπών αλλά και της αύξησης της ανεργίας. Σίγουρα οι Γερμανοί ευνοούνται σε πολιτικό επίπεδο από την αδυναμία της Γαλλίας και των υπολοίπων χωρών της ευρωζώνης. Δεν αρκεί, όμως, ο ευρωπαϊκός Βορράς να τη συνοδέψει στο περιπετειώδες της κερδοσκοπικό ταξίδι. Ωφέλειες και εύνοια από το ευρώ υπάρχουν, όχι, όμως, και για τους Γερμανούς πολίτες, που πέραν του ότι εκνευρίζονται για τον οβολό που καταθέτουν στην Ελλάδα, βρίσκονται και αντιμέτωποι με το φάσμα της μακρινής, αλλά μη αποκλεισμένης κρίσης. Κέρδη και ζημίες έχει και η καγκελάριος, που θα υπολογιστούν σε βάθος χρόνου.