Τα Τίμια Δώρα που έφεραν οι σοφοί της Ανατολής στον Χριστό (Ματθ. Β' 11), λίγο μετά τη Γέννησή Του, ήταν χρυσός ως τιμή στον νέο Βασιλιά του κόσμου, λιβάνι ως προσφορά στον Θεό που γεννήθηκε και σμύρνα για Εκείνον που θα θυσιαζόταν αργότερα για χάρη των ανθρώπων. Ο χρυσός με τη λάμψη του και τον αναλλοίωτο χαρακτήρα του, είναι σύμβολο αληθινής βασιλείας. Ο λίβανος δηλώνει τη θεία καταγωγή του Ιησού και μαρτυρεί την ιερατική Του διακονία. Η σμύρνα συμβολίζει τον πρόωρο θάνατο του Χριστού και τη θυσία Του για τους ανθρώπους.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη παράδοσή μας, η Παναγία παρέδωσε τα Τίμια Δώρα, πριν την Κοίμησή της, στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων απ' όπου το 400 μ.Χ. μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Αρκάδιο. Μετά την Άλωση της Πόλης από τους Φράγκους, το 1204 μ.Χ., μεταφέρθηκαν στη Νίκαια της Βιθυνίας, όπου και παρέμειναν για περίπου 60 χρόνια. Επεστράφησαν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι της υποδουλώσεώς της από τους Τούρκους το 1453 μ.Χ. Μετά την Άλωση, η ευλαβέστατη Μάρω, Χριστιανή σύζυγος του Σουλτάνου Μουράτ Β' και μητριά του Μωάμεθ Β' του Πορθητού, μετέφερε αυτοπροσώπως τα Τίμια Δώρα στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου στο Άγιον Όρος. Με υπερφυσικό τρόπο η Κυρία Θεοτόκος την εμπόδισε να πλησιάσει τη Μονή και να παραβιάσει το άβατο του Αγίου Όρους. Στο σημείο εκείνο της Θεομητορικής παρουσίας, οι ευσεβείς Πατέρες έστησαν Σταυρό που σώζεται μέχρι και σήμερα και λέγεται «Σταυρός της Βασιλίσσης».

Τα Τίμια Δώρα φυλάσσονται με ευλάβεια, μαζί με άλλα πολύτιμα κειμήλια, στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου στο Άγιο Όρος. Αναδίδουν άρρητη ευωδία και αναβλύζουν ιαματική και θαυματουργική Χάρη μέχρι τις μέρες μας.