ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΛΛΗΣ 

ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ

Πριν από δύο χρόνια, όταν φορούσε τα γάντια και υπερασπίζονταν τα γκολπόστ της Αν/σης Γέρας, είχε τιμηθεί τότε από την διοίκηση της ομάδας του Παπάδου, για την πολυετή προσφορά του στα Λεσβιακά  γήπεδα και συνάμα ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα. Η ανάγκη, όμως, για άμεση επιστροφή, τον οδήγησε ξανά στα γήπεδα, για λογαριασμό της παλιάς του ομάδας, τον Κεραυνό, στον οποίο ανήκει. 

Ο λόγος για τον κίπερ Δημήτρη Αποστολέλλη, ίσως ένας από τους πιο παλιούς τερματοφύλακες, ο οποίος μίλησε στο «Δ» για την παρουσία του στα γήπεδα, το πρωτάθλημα και τον Κεραυνό, τον μεγαλοπρεπή στόχο, αλλά και για την ύπουλη ασθένεια που βιώνει ο Έλληνας την περίοδο αυτή.

-Πριν από δύο χρόνια πήρες την μεγάλη απόφαση να κρεμάσεις τα γάντια και να αποχωρήσεις από την ενεργό δράση. Τι έχει μείνει στη μνήμη σου από κείνη την μέρα, όπου μάλιστα είχες βραβευτεί; Ποιο ήταν το κίνητρο για να αποφασίσεις την επιστροφή σου στους αγωνιστικούς χώρους   για λογαριασμό του Κεραυνού;

«Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στην Αναγέννηση Γέρας, όπου είχα πάει πριν από δύο χρόνια να παίξω και κατόπιν σταμάτησα το ποδόσφαιρο, ένοιωσα αυτό που δεν είχα αισθανθεί ποτέ στα χρόνια της ενεργού δράσης μου. Με πρωτοβουλία του Γιώργου Σπάρταλη και του Νάσου Λεοντή -που αυτή την εποχή δοκιμάζεται σκληρά λόγω προσωπικού του προβλήματος και εύχομαι σύντομα να το ξεπεράσει- πήγα τότε στην ομάδα του Παπάδου. Εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να αγωνιστώ ένα ημίχρονο με την ομάδα του Οδυσσέα Ελύτη και τιμήθηκα από την διοίκηση της ομάδας, αλλά και από τον κόσμο που με χειροκρότησε θερμά, αναγνωρίζοντας την πολυετή μου προσφορά. Δεν σας κρύβω ότι ήταν η πιο συγκινητική στιγμή της ζωής μου, που θα παραμείνει βαθιά χαραγμένη στο μυαλό μου. Ήταν το τέλος μιας ποδοσφαιρικής διαδρομής και οι παράγοντες της Γέρας  το αναγνώρισαν στο πρόσωπό μου.  

Όμορφες αναμνήσεις, που δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Η αγάπη που τρέφω για το ποδόσφαιρο, με οδήγησε να επιστρέψω πέρυσι στα καθήκοντά μου, με την προτροπή του Γιώργου Σπέρκου, με τον οποίο με συνδέει φιλία, που ανέλαβε τον Κεραυνό. Του απάντησα θετικά, αντιλαμβανόμενος ότι υπάρχει πρόβλημα στην θέση. Δεν θα μπορούσα, άλλωστε, να αρνηθώ την πρότασή του, εφόσον η ομάδα δεν είχε τερματοφύλακα. Ευτυχώς, όμως, μαζί με μένα στον Κεραυνό ήρθε και ο Νίκος Κουρουλής, ένας αρκετά καλός και εξελίξιμος κίπερ, με τον οποίο βγάλαμε την περσινή χρονιά και μέχρι τώρα συνεχίζουμε μαζί στην ομάδα. Πιστεύω, όμως, ότι του χρόνου, εκτός απροόπτου, θα αποχωρήσω και ο Νίκος θα αποτελεί τον βασικό γκολκίπερ του Κεραυνού».

-Αν σου γινόταν νέα πρόταση για παραμονή, για λίγο χρονικό διάστημα, τι θα απαντούσες;

«Επειδή ο Κεραυνός δεν είναι η ομάδα, αλλά φιλαράκια πραγματικά, δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα μείνω μακριά απ' αυτήν. Τουλάχιστον μια - δυο προπονήσεις την εβδομάδα, αν μου το επιτρέπουν οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, μπορώ να τις κάνω».

-Το ξεκίνημα στην αρχή της περιόδου δεν ήταν καλό, με αποτέλεσμα η ομάδα σου να χάσει μεγάλο έδαφος.

«Πραγματικά κάναμε ένα κακό ξεκίνημα, με αποτέλεσμα να χάσουμε  βαθμούς και την επαφή μας με τις υψηλότερες θέσεις. Με την πάροδο του χρόνου, η ομάδα άρχισε να βρίσκει τα πατήματά της, σ' αυτό συντέλεσε και η επιστροφή παικτών που απουσίαζαν και με το δέσιμο καταφέραμε να πάρουμε θέση στην τριάδα. Θα μπορούσαμε να  είχαμε κάτι περισσότερο, δεν το πετύχαμε, όμως».

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ «Δ»