Με τις πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις της ελληνικής κυβέρνησης, όπως θεσπίστηκαν και ισχύουν από την 1/1/18, τα άτομα στο Φάσμα του Αυτισμού δέχονται άλλο ένα καίριο πλήγμα καθώς:

Το ποσοστό αναπηρίας που είχε καθιερωθεί στο 67%  μειώνεται στο 50% για τα άτομα που κρίνονται ως υψηλής λειτουργικότητας και με ήπια νοητική υστέρηση ή κανονική κατανομή στο δείκτη νοημοσύνης. Η απόφαση αυτή καταγγέλλεται ως ιδιαιτέρως βλαπτική, εφόσον η μείωση του ποσοστού:

-Συμπαρασύρει μια σειρά από παροχές ζωτικής σημασίας, όπως το επίδομα κοινωνικής πρόνοιας, την ελεύθερη μετακίνηση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και τη φορολογική ελάφρυνση των γονέων.

-Θέτει τη μελλοντική τους επιβίωση σε σοβαρό κίνδυνο, καθώς σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, η μεταβίβαση της σύνταξης του θανόντα γονέα ισχύει μόνο για τα ποσοστά αναπηρίας του 67% και άνω και με το χαρακτηρισμό, «ανίκανος για βιοποριστική εργασία». Ως αποτέλεσμα, τα άτομα με ΔΑΦ χάνουν το μοναδικό πόρο επιβίωσης που υπήρχε μέχρι πρόσφατα, σε περίπτωση απώλειας της γονικής προστασίας λόγω θανάτου.

-Στην Ελλάδα δεν υφίσταται κοινωνικό κράτος που να εγγυάται ασφάλιση και εργασία με βάση τις ποσοστιαίες προσλήψεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, φορείς παροχής επαγγελματικής κατάρτισης συνδεδεμένους με την αγορά εργασίας ή στέγες υποστηριζόμενης διαβίωσης. Ως αποτέλεσμα, ένα άτομο με ΔΑΦ που λαμβάνει διάγνωση με ποσοστό 50%, χάνει το μοναδικό πόρο επιβίωσης.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Σύλλογος Γονέων Κηδεμόνων & Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Ρεθύμνου προχώρησε στην προσφυγή στο ΣτΕ, με κύριο στόχο την προάσπιση των δικαιωμάτων των ατόμων με αυτισμό όπως αυτά κατοχυρώνονται από τη διεθνή σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, η οποία κυρώθηκε στη χώρα μας το 2012 και εξειδικεύτηκε το 2017.